Week van Toen: Mal babbelen met Rob de Nijs (1991)

Zijn aangekondigde dood – Rob de Nijs leed al jaren aan parkinson – kwam vorige week toch nog als een verrassing: hij werd 82. “Een knap tieneridool voor velen, een rockende hartenbreker, maar bovenal een zanger die zichzelf iedere keer weer opnieuw wist uit te vinden,” zo kondigde Eva Jinek een dag na zijn dood het tafelgesprek aan met onder anderen Leo Blokhuis, Henkjan Smits en Leon Verdonschot die in 2019 een documentaire over De Nijs maakte. ‘Een rockende hartenbreker’ zoals Jinek zei: het was een nogal treffende omschrijving van een van de meest kleurrijke zangers die we in Nederland hadden. 

In 1991, toen de roddelbladen pagina’s tekortkwamen om het stormachtige huwelijk van De Nijs met Belinda Meuldijk te verslaan, zochten we hem op in het Belgische Oostende, zijn geliefde plek om de Nederlandse paparazzi te ontwijken. En om buiten het oog van pottenkijkers zijn rock-’n-rollbestaan van de nodige brandstof te voorzien (lees: om vrouwen uit te nodigen). Niemand minder dan Johnny Lion stuurden we op hem af, niet alleen een van onze meest gevierde verslaggevers in die tijd, maar net als De Nijs ook een tieneridool in de jaren zestig en zeventig. Je kent het nummer Sophietje nog? Dat was dus van Johnny Lion. Ooit traden ze ook samen op in de circustent van Tony Boltoni, dus het waren meer dan goede bekenden van elkaar. 

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Zoals dat dan gaat als je een oude vriend op bezoek hebt: alle registers en alle flessen Pouilly Fumé, een verre van lullige Franse witte wijn, gingen open. Als je als dame toevallig voor de deur stond en een afspraak met De Nijs had, zoals die ene ‘met heerlijke benen’ die vanaf de boulevard naar boven keek, naar het balkon van De Nijs’ appartement, die had even pech. “Nu niet!” schreeuwde De Nijs naar beneden. “Ik heb bezoek! Maar geen paniek: van een man, haha! Kom morgen maar langs om half drie.” 

‘Wat heb ik toch een hekel aan mensen die vinden dat iedereen zich zou moeten gedragen zoals zij!’

Vrouwen, daar ging het gesprek tussen hem en Lion ook grotendeels over. “Wat heb ik toch een hekel aan mensen die vinden dat iedereen zich zou moeten gedragen zoals zij,” fulmineerde hij. “Dat zou toch een vreselijke kleurloosheid met zich meebrengen? Die gruwelijke burgerlijkheid!” Vreemdgaan was hem niet vreemd, maar toch vond hij dat een rot-uitdrukking. “Als er in je hart plek is voor een ander, dan zit je huwelijk op zo’n moment fout. Ik kan zeggen dat ik een en ander verstandelijk had moeten overwegen, maar in dit soort zaken gebruik ik nooit mijn verstand.” 

De Nijs was op dat moment 48 en mateloos populair bij jongere vrouwen, zei hij: “Sinds de publiciteit rond de scheiding met Belinda krijg ik slipjes en ander ondergoed op het podium gegooid. Da’s nieuw voor me, want vergeet niet dat ik vanaf mijn 26ste altijd getrouwd ben geweest. Het zijn vaak meisjes van 16, 17 die dat doen hè. En niet als geintje, die willen écht wat. Nou zal ik daar geen misbruik van maken, maar als je op het toneel staat is het tóch een lekker gevoel.”

Dus hij was 48 en zij 16, dan waren de rollen in 1991 toch omgedraaid. Want was Rob niet ooit 16 en zij 28?