Dagboek van een gigolo: 'Ze liet me heerlijk komen en ik stapte met een envelop vol geld de deur uit'

Ik was een jaar of 25 en gek op sporten. Dat zag je ook wel. Ik had een mooie sixpack, al zeg ik het zelf. Een vriend wilde fotograaf worden en maakte geregeld foto’s van mij. Die deelde ik dan weer op Facebook en Hyves, wat toen nog een groot ding was. Daar kwamen veel leuke en lieve reacties op binnen, ook van vrouwen die ik helemaal niet kende. Ik reageerde altijd op berichten en soms nam zo’n gesprekje dan een bepaalde wending.

Ik vond dat allemaal leuk en spannend en als vrouwen met me wilden afspreken, deed ik dat vaak wel. Ook al waren veel van die vrouwen een stuk ouder, ik hield van de spanning en ik hield van de seks. Het kwam totaal niet in me op dat ik met seks ook geld kon verdienen. Ik had ook helemaal geen geld nodig. Ik werkte bij een opticien en kreeg elke maand netjes loon op mijn rekening gestort. Ik spaarde voor mijn pensioen en mijn vakantiedagen en mijn leventje was overzichtelijk en prima. Het was misschien wat saai, maar door al dat daten maakte ik het een stuk interessanter. Het was gewoon een hobby.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Op een dag werd ik via Facebook weer benaderd door een vrouw. Ze was 45 en had concertkaartjes voor een rapartiest waar ik nogal weg van was. Ik vond haar leuk, maar niet per se enorm aantrekkelijk. Toen we na het concert terugkwamen op haar hotelkamer, voelde ik wel een beetje de verplichting toch met haar naar bed te gaan. Die kaartjes waren natuurlijk niet gratis geweest en zij verwachtte daar vast iets voor terug, al sprak ze dat niet expliciet uit. Ik maakte een move en kwam zelf toch ook al vrij snel in de stemming. Ik vond het uiteindelijk zelfs fijn om met haar te vrijen, ook al was ze bijna twee keer mijn leeftijd en ze zag er zeker ook niet zo uit als mijn vrouwelijke leeftijdsgenoten.

‘Voor haar was het de eerste keer dat ze betaalde voor seks en voor mij was het de eerste keer dat ik ervoor betaald kreeg’

Ik vond het blijkbaar makkelijk om seks te hebben, zelfs als een vrouw niet woest aantrekkelijk voor mij was, zo leerde ik. Dat plantte een zaadje. Niet veel later viel het kwartje echt. Bij de opticien had ik weer een vrouw van middelbare leeftijd ontmoet, die duidelijk wel zin had in meer dan een oogmeting. Ik nam haar mee naar een seksbeurs in België waar ik sowieso al naar toe wilde, en onderweg in de auto hadden we een gesprek over mijn hobby. Waarom ik er eigenlijk geen geld voor vroeg, wilde de vrouw weten en ineens klonk dat me eigenlijk wel goed in de oren. Als ik het toch zo leuk vond om seks te hebben, waarom zou ik er dan niet proberen wat geld mee te verdienen?

Op internet zag ik veel manieren om aan de slag te gaan, maar het zag er allemaal zo ‘plat’ uit. Het leek vooral gericht op mannen die snel veel geld wilden verdienen. Zo zat ik er niet in, ik wilde vooral fijne seks met fijne vrouwen. Kwaliteit en klasse zocht ik en zo kwam ik op de website van The Men’s Company uit. Zij straalden precies uit wat ik wilde en na een uitgebreide auditie met 32 andere kandidaten bleef ik over. Niet veel later meldde ik me voor het eerst als ‘Marcus de gigolo’ bij een hotel. Ik was gespannen want hoewel ik me al heel vaak in hotels gemeld had voor vrouwen die ik nog niet kende, waren de voorwaarden nu anders. Gelukkig zakte de spanning bijna meteen. De deur werd opengedaan door een vrouw die wel wat ouder was, maar ook heel mooi. Ik had oprecht zin om haar te beminnen. De avond verliep dan ook min of meer hetzelfde als mijn eerdere dates met rijpere vrouwen. Het ging vanzelf. 

Voor de dame was het de eerste keer dat ze betaalde voor seks en voor mij was het de eerste keer dat ik ervoor betaald kreeg, maar daar heb ik natuurlijk niks van laten merken. Het voelde voor mij ook helemaal niet anders dan een ‘normale’ date, behalve dat ik net iets vaker op de klok moest kijken dan ik normaal tijdens dates doe. Het was even wennen dat er een eindtijd was.

Wat ook wennen was? Dat ze me heerlijk klaar wilde laten komen en uiteindelijk met een envelopje vol geld de deur uit liet gaan. Hier kan ik wel aan wennen, bedacht ik met een big smile. Teruggaan naar de opticien kan altijd nog, dacht ik toen, maar we zijn inmiddels dertien jaar verder en ik denk niet dat er nog een dag komt dat ik terug ga naar de opticien. Dat pensioen spaar ik wel op een andere manier bij elkaar.