SPORTCOLUMN: Jordan Henderson zal je teamgenoot maar zijn

Thomas Braun

Toen Jordan Henderson precies een jaar geleden in beeld kwam bij Ajax – wat volgens de kenners een buitenkansje was voor een zwalkende club want we hadden het hier wél over een monument van Liverpool en een 81-voudig international – moest ik toch even googelen. Ja, z’n naam zei me wel wat, maar er ging niet meteen een lampje branden. Al snel kwam ik erachter dat het geen heel goede voetballer was, maar een speler die anderen beter laat spelen. Dat zegt me niet zo heel veel, want een spookrijder houdt op de A9 de andere weggebruikers ook scherp. Zie ik niet meteen als een kwaliteit. 

Afijn, Henderson kwam naar Amsterdam – hoe genereus – en vanaf dag één zag ik: die ligt niet lekker in de groep, die hebben ze er niet graag bij in de kleedkamer. Het fatsoen spat ervan af. Op zijn hoofd geen onvertogen haartje, de baard met militaire precisie getrimd en dan die parelwitte rij met tanden. Heeft nooit een gaatje. Kent een wortelkanaalbehandeling alleen uit de film Marathon Man. Houdt de huishoudelijke financiën elke avond bij met een Excelsheet. Parkeert achteruit in. Doet altijd eerst zijn gordel om en start daarna pas de auto. 

Hij is geen voetballer. Voetballers gaan vreemd, rijden auto’s in de sloot en poepen in schoenen van medespelers. Jordan niet. Ik vermoed ook dat hij met een onderbroek aan doucht. Ze hoeven niet álles te zien. Hij kijkt ook een beetje neer op z’n ploeggenoten. Zegt nooit dat hij lekker gespeeld heeft, nee, hij helpt het team altijd. Ook toen ie ineens vlak voor het duel met Galatasaray zijn aanvoerdersband als een besmette injectienaald doorschoof naar Remko Pasveer en bij elk Ajax-doelpunt het enthousiasme van Maarten van Rossem benaderde, wist hij nog te melden dat ieder ander in zijn situatie niet had gespeeld, maar dat hij toch graag het team hielp. 

Wat was er aan de hand? Wel, Monaco toonde interesse en dat komt volgens Het Parool verdomd goed uit want zo ontkomt de LGBTQ+-sympathisant waarschijnlijk aan een Engelse belastingheffing op zijn in Saoedi-Arabië verdiende miljoenen. Henderson stuurde aan op een breuk met Ajax, ging als een woedende Obelix met de armen over elkaar staan, maar moest toch pijnlijk inbinden. Wat had hem bezield? Nou niks. Allemaal leugens van de media. Dat had hem geraakt. Zijn familie had eronder geleden. En Ajax ook. Maar het komt goed, want hij gaat ze allemaal helpen. Rare jongens hoor, die Britten. Wat jij!

Edwin Struis

Bij het onlangs in Amsterdam geopende ‘meldpunt verward gedrag’ prijkt zijn naam inmiddels bovenaan het klachtenklassement. Ja, nog boven die andere kwibus die Wout Weghorst heet. Ik neem aan dat er ook wat (anonieme) meldingen tussenzitten die vanuit de Ajax-kleedkamer zijn verstuurd. Want Jordan Henderson zal je teamgenoot maar zijn. Eentje die vlak voor aanvang van een belangrijke Europa League-wedstrijd de aanvoerdersband weigert en daarna met zichtbare tegenzin in het veld staat. Niet meejuichen met een doelpunt, het publiek na afloop niet bedanken; hoe verward kun je zijn?    

Het drama kreeg na de Klassieker een vervolg, toen onze vriend de strijd aanging met de media. Gewonnen Klassieker, vermeld ik er nog even bij, want was hij er ook gaan zitten als Ajax niet gezegevierd had? Ik betwijfel het. Maar afijn, hij schoof aan bij de persconferentie. Om vervolgens uiterst verbolgen en verongelijkt te reageren op alles wat er in de media over hem geschreven was, berichtgeving die volgens hemzelf ‘voor 99 procent van leugens aan elkaar hing’. 

Maar wat er nu precies onwaar was aan de verhalen bleef in nevelen gehuld. “Ik hoef me niet te verdedigen, ik hoef geen details te geven,” ging hij in de repeteerstand, zodat zijn ‘verweer’ moeilijk serieus te nemen valt. Ach, what’s new, al eerder liet hij merken maling te hebben aan de buitenwereld toen hij als zelfbenoemd boegbeeld van de LGBTQ+-beweging doodleuk zijn zakken ging vullen in Saoedi-Arabië, het land waar ze je het liefst weg laten kwijnen in een kerker als je er wat al te progressieve ideeën op nahoudt.

Zoals Henderson ook nu weer voor een zak zilverlingen zijn principes wilde verloochenen. Want natuurlijk wilde hij vlak voor het verstrijken van de transferdeadline een lucratieve transfer naar belastingparadijs Monaco maken, waarmee hij de Britse fiscus, die uit is op zijn in Saoedi-Arabië opgestreken miljoenen, een loer zou kunnen draaien. Toen dat spelletje werd doorzien en er een streep ging door deze belastingvlucht kon je de reactie van deze geldwolf uittekenen. Die gespeelde verontwaardiging ook, hoe doorzichtig kun je zijn? 

En Ajax-coach Francesco Farioli maar blij zijn dat deze splijtzwam behouden bleef voor zijn selectie. Ik zou ’m met een grote strik eromheen overhandigd hebben aan de hoogste, ja desnoods aan de laagste bieder. Alles om te voorkomen dat deze verwarde querulant ooit nog een stap zet in de Johan Cruijff Arena.