Minderjarig meisje verkracht door man met kunsthand: dader al 30 jaar voortvluchtig

De politie zoekt specifiek naar een man met een kunsthand die destijds betrokken was bij het misdrijf. Nieuwe hoop gloort dankzij de beschikbaarheid van een DNA-profiel van de dader.

Wat er die nacht gebeurde

In de vroege ochtend van 5 november 1995 liep een 17-jarig meisje na een avondje uit naar huis. Vlakbij de spoorlijn, in de buurt van het zogenaamde Ponlijntje, veranderde haar avond plots in een nachtmerrie. Een onbekende man volgde haar, greep haar vast en dwong haar mee te lopen naar een afgelegen plek onder een viaduct. Daar werd ze op brute wijze verkracht.

{{ trans('customs.newsletter_signup.responsemsg') }}

{{ trans('customs.buttons.signup') }}

Vul een geldig emailadres in. {{ errors . email[0] }}

Het slachtoffer schreeuwde om hulp, maar niemand hoorde haar. "Ik was alleen nog maar in de overleefstand. Bang dat hij me van het leven zou beroven", vertelde ze later over die angstaanjagende nacht.

De dader liet het meisje pas gaan nadat hij enkele bizarre uitspraken deed. Hij beweerde dat hij "de enige man in Amersfoort met een kunsthand" was en demonstreerde dit door met zijn kunsthand tegen een muur te slaan. Deze eigenaardige bekentenis maakte een diepe indruk op het slachtoffer.

Belangrijke aanknopingspunten

Hoewel de politie destijds uitgebreid onderzoek deed, bleef de zaak onopgelost. Pas in 2018 werd uit veiliggestelde sporen een volledig DNA-profiel van de dader verkregen. Dit DNA komt echter niet overeen met profielen in de nationale databank. Ook DNA-verwantschapsonderzoeken in de afgelopen jaren hebben geen resultaat opgeleverd.

De kunsthand van de dader blijft een uniek en belangrijk aanknopingspunt. De politie hoopt dat er mensen zijn die zich deze opmerkelijke combinatie van kenmerken – de prothese, het misdrijf in de jaren ’90 en de regio Amersfoort – herinneren.

Een tweede oproep aan het publiek

De politie benadrukt dat de beschikbare DNA-gegevens een cruciale rol kunnen spelen in het uitsluiten of bevestigen van verdachten. "Nu mensen weten dat er DNA van de dader bij ons bekend is, verlaagt dat misschien de drempel om in de richting van iemand te wijzen. Soms zijn mensen bevreesd dat ze misschien de verkeerde aanwijzen. Maar dat kunnen we snel uitsluiten", aldus de politie.

Een ander mogelijk spoor is een zilveren ring met een bloemetjespatroon, die de dader tijdens het misdrijf van het slachtoffer stal. Mogelijk heeft hij deze bewaard of aan iemand cadeau gedaan.