/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2F2024%2F07%2FtLN14HB265lCgT1721825134.png)
Woensdag 13 mei 2020, even na 19.30 uur. Met een graad of 13 op de thermometer is het een frisse voorjaarsdag geweest. Maar dat zal de bestuurder van een zwarte Range Rover een zorg zijn. De man heeft andere dingen aan zijn hoofd. Rijdend over de snelweg A4 van Amsterdam naar Den Haag merkt hij dat hij al een tijdje opvallend wordt gevolgd door een BMW. Hij geeft extra gas, tot zo’n 200 kilometer per uur, maar dat haalt weinig uit.
Dan maar de snelweg af. Maar de achtervolger geeft niet op. Nu begint het penibel te worden, totdat de bestuurder van de BMW een stuurfout maakt en een bocht mist. Intussen heeft de man in de Range Rover het alarmnummer gebeld om te melden dat hij wordt beschoten met automatische wapens. Voor de politie reden om groot uit te rukken. Maar bij aankomst is de BMW al in geen velden of wegen meer te zien. Dat er daadwerkelijk is geschoten, moeten de agenten maar van de melder aannemen, concrete sporen zijn er niet.
Voor de zekerheid geven ze de man een escorte naar huis. In hun rapport noteren de agenten assistentie te hebben verleend aan de op 31 maart 1992 geboren Marco Ebben uit Schiedam, met als extra opmerking dat het slachtoffer ‘geen aangifte wenste te doen en geen achtergronden wenste te verschaffen over de mogelijke toedracht van het incident’. (Later zou uit informatie van het Team Criminele Inlichtingen blijken dat Amsterdamse criminelen Ebben mogelijk wilden liquideren vanwege het rippen van 21 kilo cocaïne.)
De naam Marco Ebben doet bij de politie Kennemerland nog niet direct een belletje rinkelen, maar dat verandert als ze de Schiedammer door het systeem halen. In Rotterdam en omgeving kennen ze hem maar al te goed, zo blijkt. Marco is zoon van de veroordeelde drugsbaas Henk Ebben, die in de regio bekendstaat als de ‘de Rotterdamse Holleeder’. Vader en zoon duiken op in talloze onderzoeken en verspreiden meer schrik dan eerbied in hun omgeving. De drugshandel levert Henk en Marco Ebben een fortuin op, maar de tol die ze daarvoor moeten betalen, is een leven vol detenties, stress en gevaar. De achtervolging op de A4 is niet Marco’s eerste akkefietje en zal ook niet zijn laatste zijn.

Inzoomend op het leven van Marco Ebben is het niet zo verwonderlijk dat hij een enigszins verstoorde relatie heeft ontwikkeld met politie en justitie. Op de dag in 1992 dat Marco het levenslicht ziet, is vader Henk al volop bezig met het opzetten van een misdaadimperium. Dat begint nog enigszins voorzichtig, met onder andere merkenfraude, maar al snel komt de xtc-handel om de hoek kijken met transporten naar Engeland. Want daarin zijn in die jaren 90 echte klappers te maken. Ook komt Henk Ebben in beeld bij enkele moorden, op onder anderen vrachtwagenchauffeur Cees Pruijsen, wiens lichaam in mei 1994 onder een laag beton bij het Stadion Feijenoord wordt gevonden. Het levert Ebben een gevangenisstraf van achttien jaar op.
Op de dag in 1992 dat Marco het levenslicht ziet, is vader Henk al volop bezig met het opzetten van een misdaadimperium
Van een andere moord, die op Ton Verweij uit Spijkenisse, kan Ebbens betrokkenheid niet worden bewezen. Het moge duidelijk zijn dat Marco opgroeit in een allesbehalve doorsnee gezin. Aan de keukentafel wordt net zo makkelijk over een spelletje poker gesproken als over het ‘afknallen van die kankerlijer’. Vader Henk is niet zo van de nuance.
Vrachtwagen vol wodka
Het is 2013 – Marco is dan 21 jaar - als zijn naam voor het eerst opduikt in een grote zaak, één die meteen volop door de media wordt opgepikt. Op donderdag 14 februari dat jaar ziet een wandelaar rond middernacht op de Aalbes in Rotterdam een Daihatsu, met op de bestuurdersstoel een dode man. Het blijkt te gaan om de 32-jarige Pepijn van der Velden. De man komt oorspronkelijk uit het Brabantse Valkenswaard, maar heeft na een loopbaan als dakdekker zijn werkterrein verlegd naar het criminele milieu van Rotterdam en omstreken. Het heeft hem weinig goeds gebracht, niet in de laatste plaats door zijn contact met Marco Ebben. In december 2012 had een klusje voor de Schiedammer een nogal desastreuze afloop.

Het was allemaal begonnen met de diefstal van een vrachtwagen bij een transportbedrijf in Spijkenisse, volgens justitie het werk van Ebben. Vervolgens was Pepijn van der Velden ingehuurd om de vrachtwagen, die inmiddels was geladen met 10.000 flessen illegaal gestookte wodka, naar een nieuwe locatie over te brengen. Maar het was al snel misgegaan. Pepijn had geen groot rijbewijs en wist het voertuig niet goed te besturen. In de nacht van 23 op 24 december schampte hij op een smalle dijk een woning, waarna hij zich een eind verderop op de Toldijk in Geervliet ook nog eens vastreed. De eigenaar van de beschadigde woning had inmiddels de achtervolging ingezet en de politie gewaarschuwd. Toen die ter plaatse kwam, bleek dat de vrachtwagen valse kentekenplaten had en dat bestuurder Pepijn van der Velden niet over de juiste papieren beschikte. Er werd proces-verbaal opgemaakt en de vrachtwagen met wodka werd in beslag genomen.

Hoewel het niet waarschijnlijk is dat het mislukte transport aanleiding is geweest voor de moord op Pepijn, enkele maanden later, tekent het wel de sfeer waarin de Brabander terecht was gekomen. Hij was steeds verder weggezakt in het spijkerharde criminele wereldje en had talloze schuldeisers achter zich aan. En ook met vader Henk Ebben en zoon Marco was het slecht kersen eten, zo zal hij hebben gemerkt. Het wekt dan ook weinig verbazing als enkele maanden na de moord, op dinsdag 16 april 2013, Henk en Marco Ebben worden aangehouden. Justitie is bepaald niet over één nacht ijs gegaan en meent een sterke zaak te hebben. Maar dat pakt anders uit. Henk Ebben houdt als ouwe rot in het vak de kiezen op elkaar en ook Marco is niet erg loslippig. Twee maanden na hun aanhouding moet justitie het duo laten gaan.
Sporten, pokeren en dealen
Als er dat jaar nog mensen zijn die zich afvragen of beroepscrimineel Henk Ebben aan een opvolger heeft gedacht, wel, daar lijkt het sterk op. Marco toont zich een vlotte leerling, lijkt geen angst te kennen en boezemt bij vriend en vijand al snel ontzag in. Hij sport graag, houdt van poker en ziet al gauw handel. Dit laatste heeft ook justitie in de gaten.

Zonder dat Henk en Marco het doorhebben, wordt er eind 2014 achter de schermen hard gewerkt aan een diepgaand onderzoek tegen de twee. Bij het Team Criminele Inlichtingen (TCI) zijn er tips binnenkomen over hun ‘vermoedelijke betrokkenheid bij de handel in wiet, pillen, speed en cocaïne’. Een beproefde methode om de handel en wandel van vader en zoon Ebben in beeld te brengen, is een afluister- en observatieactie. Maar dat is gemakkelijker gezegd dan gedaan. Henk en Marco wisselen nog vaker van telefoon dan van onderbroek en als er al een gesprek wordt onderschept, dan gaat het over koetjes en kalfjes. En anders schakelen ze over op PGP-telefoons.
Aan de keukentafel hebben Marco en vader Henk het over cokehandel en tienduizenden euro's aan cash. De recherche luistert mee...
De recherche geeft niet op en voorziet de auto’s van de mannen van peilbakens en afluisterapparatuur. Maar weer blijkt dat Henk en Marco erg op hun hoede zijn. Tijdens autoritten worden geen zaken besproken – althans niet het soort zaken waar de politie meer van wil weten – en ook door hen bezochte locaties leveren geen doorslaggevende informatie op. Inmiddels heeft Marco een nieuwe woning betrokken en wat voor één; het is een nieuwbouwvilla aan de rand van Rotterdam, met tuin en vrij uitzicht. Kosten: 5000 euro per maand, contant te betalen. Dat komt Marco goed uit, hij is niet zo van de boekhouding.
De corrupte douanier
Wat Marco niet weet is dat de recherche tijdens zijn afwezigheid (hij moest nog een oude straf van een paar weken uitzitten) in alle stilte afluisterapparatuur heeft aangebracht. Het neusje van de zalm dit keer, want de gesprekken die aan de keukentafel door Henk en Marco worden gevoerd, klinken ‘luid en duidelijk’ om in politiejargon te spreken. Alles komt ter sprake, van investeringspotjes voor cokehandel tot verstopplekken voor tienduizenden euro’s aan cash, en van drugstransporten op commissiebasis tot de verkoop van ‘blokken’ coke als lucratieve tussenhandel. De recherche noteert het allemaal met grote belangstelling, maar veert pas echt op als Henk Ebben zijn zoon op zaterdag 22 november 2014 bijpraat over een nieuw contact dat hij heeft opgegaan. Het gaat om de douanier Gerrit G. Een corrupte ambtenaar die voor geld tot alles bereid lijkt. Een gouden contact dus voor de Ebbens. Dénken ze. Maar voor de recherche het startsein voor extra onderzoeken.

Die leveren een schat aan informatie op. Niet alleen over het lek bij de douane met Gerrit G. als hoofdrolspeler, maar ook over de grootschalige invoer van cocaïne en de rol van andere betrokkenen. Dat ouwe rot Henk Ebben opnieuw in beeld is gekomen, verbaast niemand, maar dat zoon Marco in vaders voetsporen is getreden, is nu wel zonneklaar. Als de zaak voor de rechter komt, wordt duidelijk waar de mannen, in samenwerking met de corrupte douaneman, zo druk mee bezig zijn geweest.
De bende wordt ervan verdacht honderden kilo’s cocaïne vanuit Brazilië naar Nederland te hebben gesmokkeld, een hoeveelheid waarover het OM stelt dat het misschien wel ‘duizenden kilo’s’ zijn geweest. Uiteindelijk wordt Henk Ebben in 2017 tot veertien jaar cel veroordeeld, dat later in hoger beroep zal worden teruggebracht tot elf jaar en vier maanden. Douanier Gerrit G. draait voor veertien jaar de cel in en Marco Ebben krijgt zes jaar opgelegd. De Schiedammer gaat in beroep en mag de behandeling daarvan in vrijheid afwachten. In 2020 veroordeelt het gerechtshof hem tot zeven jaar en zeven maanden. Maar dan is de Schiedammer er al vandoor.
Vermomd met pruik
Door voorarrest heeft Marco intussen al een deel van zijn straf uitgezeten, maar justitie is niet van plan om hem de resterende 1219 dagen kwijt te schelden en plaatst hem op de site Most Wanted van Europol. Sindsdien zwerft hij door Dubai, Spanje, Italië, Rusland en Turkije. Maar ook zou hij eind 2023 nog even Nederland hebben aangedaan. Marco zou toen vermomd met pruik in de Rotterdamse metro zijn gezien. In een interview met de regionale omroep Rijnmond, zegt hij daarover: “Nee joh, de mensen maken het mooier dan het is. Ik ben inderdaad naar Nederland gegaan om mijn vader te zien, die heeft alzheimer. Over een jaar herkent hij me misschien niet meer. Toen ben ik met de auto naar Schiedam gekomen en heb ik met hem gepraat. We hebben een soort van afscheid genomen. Hij snapt mijn situatie, althans nu nog. Daarna heb ik geen contact meer met hem gehad, ook niet met de rest van mijn familie.”
Is Marco overleden aan een bloedvergiftiging? Een Rotterdamse crimineel lacht schamper. 'Marco is tot alles in staat. Dit is gewoon zijn grote verdwijntruc'
Marco Ebben mag zichzelf dan als een rustige jongen zien, bij justitie is er een niet aflatende belangstelling voor zijn doen en laten. Vooral bij het TCI blijft er informatie binnendruppelen. En soms leidt die informatie tot onderzoeken, zoals in mei 2020 – twee weken na de liquidatiepoging bij Schiphol – als een arrestatieteam een penthouse aan de Blaak in Rotterdam binnenvalt. Het is ze niet te doen om hoofdbewoner Terence Kongolo (oud-speler van Feyenoord), maar om de tijdelijke huurder Marco Ebben. De politiemannen houden behoorlijk huis en breken plafonds en vlonderplaten van het dakterras open. Wat er precies wordt gevonden, is niet helemaal duidelijk. Maar de inval bewijst dat Ebben nog altijd niet van de radar is.
Als het niet Marco Ebben zelf is die met zijn handel en wandel de aandacht trekt, dan zijn het wel zijn contacten in het drugsmilieu. Een van de grote jongens aan wie hij wordt gelinkt, is de beruchte crimineel Isaac ‘Bom’ B. Deze Rotterdammer met Ghanese roots wordt samen met ‘Bolle’ Jos L. gezien als een van de grootste drugsbaronnen van de Lage Landen. Bom B. was actief in zowel de Rotterdamse haven als die van Antwerpen. Hij zit momenteel in ‘uitleveringsdetentie’ in Turkije, omdat hij in Nederland en België nog lange straffen moet uitzitten. Omdat de belangen in de drugswereld enorm zijn – het is immers een miljoenenindustrie – kunnen vriendschappen en samenwerkingsverbanden razendsnel omslaan in dodelijke rivaliteit.

Ontsnapt aan aanslag
In dat licht moeten waarschijnlijk ook de twee aanslagen worden gezien waaraan Ebben op miraculeuze wijze wist te ontsnappen. Eerst die bij Badhoevedorp en recent in Turkije. Ebben zou in juni, rijdend in een escorte, zijn beschoten door vier mannen op twee motorfietsen. De Schiedammer zou door afgeketste kogels zijn geraakt in ribbenkast en een hand. Ebbens beschermengel doet blijkbaar goed z’n werk.
Of toch niet? Want inmiddels is er een nieuw hoofdstuk aan zijn toch al tumultueuze leven toegevoegd. “Marco is overleden ten gevolge van een bloedvergiftiging,” zo klinkt het opeens vanuit het criminele circuit. Zou het? Door politie en justitie wordt nogal aan het waarheidsgehalte getwijfeld, maar niet alleen daar. Een Rotterdammer, die ooit tot de entourage van Ebben behoorde, lacht schamper. “Marco is tot alles in staat. Als je ’t mij vraagt, is dit gewoon zijn grote verdwijntruc.”
Liet Marco zijn uiterlijk veranderen?
Dankzij de ongebalkte foto’s op de opsporingssite van Europe’s Most Wanted weet iedereen hoe Marco Ebben eruitziet. Met baard, zonder baard. Baardje lang, baardje kort. Toch is het de vraag of iemand hem vandaag de dag nog zou herkennen. In het interview met Rijnmond verscheen hij met een bivakmuts en petje in beeld. Op zich zou dat weinig nut hebben, tenzij er onder die vermomming een ‘nieuw gezicht’ schuilging. Het is de Schiedammer zelf die daar wel iets over wilde zeggen. “Mijn uiterlijk is enigszins veranderd sinds de laatste foto’s die in omloop zijn. Ze hoeven niet te weten hoe ik er momenteel uitzie.” Op de vraag van de Rijnmond-verslaggevers of hij zich heeft laten verbouwen, wilde hij geen antwoord geven. Waarschijnlijk heeft Ebben ook zijn opvallend tatoeages laten veranderen of zelf laten verwijderen. Zo is op een wat oudere foto een tatoeage te zien die zich uitstrekt tot op zijn linkerhand, op een nieuwere foto is deze verdwenen.

‘Ik heb last van mijn achternaam’
Marco Ebben is net als zijn vader Henk niet zo’n prater. Voor rechercheurs is hij een harde noot om te kraken en interviews met journalisten heeft hij altijd afgehouden. En áls hij wat te vertellen heeft, pakt hij zelf wel de telefoon. Zoals in november 2018, toen hij contact opnam met de in 2020 overleden misdaadjournalist Hendrik Jan Korterink. “Afgelopen dinsdag had ik een wat gepikeerde Marco Ebben (de junior, zoon van Henk) aan de telefoon,” schreef Korterink op zijn site. “Ik had zijn achternaam volledig genoemd in het bericht over de aanhouding van René F. Nu circuleert die volop op het internet, maar hij vindt het toch niet prettig en correct en daar heeft hij gelijk in.”
In mei dit jaar is het Marco Ebben blijkbaar weer te onrustig rond zijn persoon, want in die maand neemt hij contact op met de regionale omroep Rijnmond. Het zijn vooral de verdachtmakingen in de aanslagenreeks op de woningen van loodgieter Van Uffelen die hem storen. Vanuit zijn schuilplaats in het buitenland staat hij, vermomd met een bivakmuts, de Rijnmond-verslaggevers te woord. Met het noemen van zijn volledige achternaam heeft hij inmiddels geen moeite meer. “Die staat toch al op Europol,” aldus de Schiedammer.

Over zijn vlucht naar het buitenland: “Er staan nog maar dertien maanden open. Dat is niet de reden dat ik ben weggebleven. Ik woonde destijds in Dubai en vroeg toen een jaartje uitstel om nog wat dingen privé te regelen. Dat kreeg ik niet en toen dacht ik: ik blijf hier, en heb ik mij niet gemeld.” Het is niet dat Ebben bang is voor de openstaande gevangenisstraf, zo stelt hij. “Ik vertrouw het Openbaar Ministerie niet. Ze bleven me systematisch lastigvallen met invallen: vuurwapens, witwassen, allemaal geseponeerd. Straks gaan ze me twee, drie jaar in voorarrest zetten voor dingen die ik niet heb gedaan.”
De afgelopen vier jaar verbleef Ebben naar eigen zeggen in Spanje, Dubai, Turkije, Italië en nu dus in Rusland. Het was en is een onrustig leven, maar plannen om terug te gaan naar Nederland heeft hij niet. “Behalve voor mijn vader, die me straks misschien niet meer herkent, heb ik er niets te zoeken. Koud, vervelende mensen (lacht), niks voor mij. Ik praat met bijna niemand meer in Nederland. Met mijn advocaat, met jullie nu. Ik ben graag op mezelf. In mijn leven is niet veel veranderd, alleen de landen zijn veranderd.” Over zijn bezigheden: “Ik sport veel.”
Uiteraard komen ook de hete hangijzers ter sprake. Over de liquidatiepoging in mei 2020 bij Schiphol: “Daar laat ik me niet over uit. Dat is ouwe koeien uit de sloot halen, niet meer relevant.” Ook over zijn veroordeling na het grote drugsproces heeft hij niets te melden. “Daar laat ik me niet over uit.”
Dat zijn naam steeds opduikt in allerlei zaken, zoals aanslagen op woningen van crimineel René F. en loodgieter Van Uffelen, heeft volgens Ebben te maken met een heksenjacht. “Ik heb daar niets mee te maken. Explosies, een vergisontvoering, steeds word ik genoemd. Het is allemaal op geruchten en niet op feiten gebaseerd. Het zal wel met mijn achternaam te maken hebben. Lekker makkelijk: er gebeurt een ontploffing in Rotterdam en ik heb het gedaan. Er is nul komma nul bewijs dat ik ergens mee te maken heb.”
Als de Rijnmond-journalisten doorvragen over zijn vermeende conflict met loodgieter Van Uffelen, die al sinds april vorig jaar het mikpunt is van aanslagen op zijn woning, gaat Marco er eens goed voor zitten. Getergd: “Luister, ik heb die beste meneer nog nooit van mijn leven gezien, gesproken of wat dan ook. Ik ken hem niet en heb ook niet gevochten. Er is nog nooit iemand geweest die mij een klap heeft gegeven. Ik kom ook niet in cafés, want ik drink niet, rook niet en gebruik niet. (...) Ik ben een rustige, beschaafde jongen met normen en waarden. En totaal niet gewelddadig. Ik ben nooit veroordeeld voor geweld of bedreigingen. Ik heb geen slecht leven. Heb wel last van mijn achternaam.”