Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Jean was groot, héél groot: 'Ze heeft geslapen met zo’n 400 kerels'

Zelf liet ze zich al eens ontvallen dat ze voor ‘lichamelijke liefde’ een dollar per pond rekende – 448 dollar voor een wippie dus. Uit Panorama nr. 3, 1988: 'De verpletterende opmars van Miss Jean'.

Jean

Door de jaren heen hebben wij van Panorama de nodige grootheden in ons blad mogen verwelkomen, maar zo groot als de Amerikaanse Miss Jean Hill waren ze maar zelden. Meer dan 200 kilo woog ze toen onze befaamde verslaggever Gerard Trentelman precies 35 jaar geleden afreisde naar Baltimore om haar aan de tand te voelen over… ja, over wat eigenlijk? Over haar rolletje in Desperate Living, een film die eind jaren 70 net zo snel vergeten was als dat ie uitkwam? Tuurlijk niet. Over de wenskaarten die overal ter wereld werden verspreid en waarop ze in de meest hilarische kostuums (als surfer of als duivel) alle lachers op haar hand kreeg? Ook niet. Natuurlijk ging het weer eens over de seks die ze had.

“Je kunt je niet voorstellen hoe succesvol ze is met mannen,” zei de fotograaf die de foto’s bij het interview voor zijn rekening nam en met wie Trentelman een fles champagne soldaat maakte, in afwachting van de ‘grote’ ster. “Ze heeft geslapen met zo’n 400 kerels, van alle nationaliteiten, en ze waren allemaal dol op haar. Weet je in welke categorie zij het hoogst scoort? Bij advocaten en doktoren. Nu heeft ze weer een advocaat uit Chicago achter zich aan.”

Zelf liet ze zich al eens ontvallen dat ze voor ‘lichamelijke liefde’ een dollar per pond rekende – 448 dollar voor een wippie dus – maar dat was toen al een schijntje in vergelijking met haar verdiensten als model. Jean: “Mijn modellenwerk levert gemiddeld 1000 dollar per dag op. Ja man, vergeet niet dat deze vetzak net zoveel verdient als een goed model met het figuur van een plank.”

Het zal u niet verbazen dat ze een graag geziene gast was op feestjes en partijen: “Ik loop wat feesten af, hoor. De een vraagt seks tijdens zo’n feestelijk samenzijn, de ander coke, maar ik vraag alleen champagne. Waarom? Omdat het zo lekker laxeert.”

Dat was ook wel nodig als je wist wat ze allemaal at: “Ik vreet veel en nog zwaar spul ook: varkenspens, spek, fried chicken volgens eigen recept, enzovoorts. En ik wil dat graag zo houden, want klachten heb ik nauwelijks. Ik heb alleen wat last van astma.”

Vooral mannen smulden van haar, zei ze: “Als ik de mannen mag geloven – en geloof me, ik ken er heel wat – dan ben ik een ster in bed. ‘Onvoorstelbaar’ is hun oordeel. Voordat we beginnen, zeg ik altijd: als je nou bij mij iets ziet wat je nog nooit eerder hebt gezien, zég het mij dan. Dan weet ik dat ik anders ben dan al die andere vrouwen. Maar ik verneem nooit iets wezenlijks. Alleen: ‘onvoorstelbaar’.”

Onvoorstelbaar was ze zeker. Shockeren was een van haar grootste liefhebberijen, zei ze na afloop van ons interview, waarna ze onze Trentelman bij zijn nek greep en met een ongekende oerkracht in een nekklem legde. Maar zo sterk als ze bij ons voor de dag kwam bleef ze niet. Haar astma bleek toch zwaarder dan ze dacht, waarna ze uiteindelijk in 2013, tien jaar geleden dus, overleed aan hartfalen. Jean, een icoon binnen de LHBTQI-gemeenschap, werd slechts 66 jaar.