Op bezoek bij de Scheepshondenparade in Rotterdam

"Dit is een kleine viezerik. Hij likt op alle plekken waar het niet mag.” Ook zonder deze uitspraak over een van haar drie honden ging de meeste aandacht al uit naar deze dame in Ferrarirood haar, een knalgeel jurkje en met benen die reiken tot de Euromast. Tegen de andere deelnemers zegt ze: “Ik ben net ook al gevallen. Ik draag veel te hoge hakken om met drie honden te lopen.

Maar ja, ik moest wel in het thema blijven.”

Zo is het een bonte verzameling hondenliefhebbers dat zich vandaag heeft gemeld bij de vuurtoren van het Maritiem Museum in Rotterdam. De Scheepshondenparade staat op het punt van beginnen. De poepzakjes gaan rond en vinden even gretig aftrek als bitterballen in een dorstige kroeg. Bij zo’n evenement vrees je vooraf voor twee zaken. Ten eerste: dat de dag niet wordt verpest door hondenweer. Dat probleem is getackeld, het is kurkdroog en ruim boven de twintig graden. Ten tweede: dat er geen hond op afkomt. Maar daar heeft initiatiefnemer Mieke van der Linden geen seconde stress van gehad. “De eerste keer nog wel, maar dit is al de tiende keer dat we iets doen. Het is steeds iets anders, we zijn al met de honden naar het theater geweest, een paar keer gaan zwemmen. We hebben best een community op sociale media, dus ik ben niet zo benauwd dat er geen honden komen.”

Ze wordt door spreekstalmeesteres Jet Sol geïntroduceerd als ‘Mama Dog Parade’. “Ik woonde vroeger in Amerika, had je in Santa Barbara een bakkerij met alleen maar hondenkoekjes. En daar werd ook een optocht gehouden, toen dacht ik: dat ga ik in Nederland ook doen.”

Vandaar dat er nu 37 honden met hun baasjes paraderen langs de schitterende schepen die liggen aangemeerd in de Leuvehaven.

De parade gaat over de bruggen, langs de boten. De vrouw en haar lange benen hebben het dringende advies gekregen om de hakken even achter te laten.

Jurylid Ari Deelder.

Maritieme dresscode

“Ja, kom maar, mensen. Zie je wel, als er één hond over de dam is, volgen er meer,” roept Jet door haar microfoon. Het is een wat onalledaags beeld, deze sliert van vier- en tweevoeters. Veel passanten houden even halt om te controleren of ze niet worden bedrogen door hun eigen ogen. Maar nee, dat is niet het geval. Sommige honden zijn volledig aangekleed, inclusief pet. De maritieme dresscode is veel gerespecteerd.

“Niet eens alle honden zijn aangekleed,” klaagt een man desalniettemin op de toon van Martien Meiland. Zijn hond draagt een blauw-wit gestreept shirt. “En parels! Ja, we gaan echt op sjiek, hoor!”

Anderen nemen het wat minder serieus en hebben hun hond minder of helemaal niet opgedoft. Een enkele hond draagt een rode sjaal om de hals, dat zou je kunnen uitleggen als een steunbetuiging naar het boerenprotest, maar juist voor dat soort beschouwingen is vandaag geen ruimte. Stikstof, energie, de wooncrisis, Oekraïne; het is allemaal heel ver weg deze middag en dat is precies de bedoeling, vertelt initiatiefnemer Mieke.

“In deze tijd is het belangrijk dat je dit soort leuke dingen blijft doen.

Het is eigenlijk iets heel kleins, maar iedereen wordt er blij van.

Hondenbezitters zijn zo gefocust op de liefde voor en van dat beest. De mensen herkennen elkaar in die liefde. Die praten met elkaar, zijn lekker aan het kletsen. Er valt geen onvertogen woord.”

Ze knikt naar een vrouw die wordt voorgesteld als Nel Scoot. In haar scootmobiel rijdt ze de parade, haar hondje voorop in de mand, uiteraard met pet op de kop. “Is een vrouw van 81, ze is er altijd bij. Ik ontmoette haar bij een evenement in de schouwburg. Zegt ze: Ik ga morgen op reis. Ging ze naar de zonsverduistering. Is ze gewoon zonsverduistering-fan!

Dat zoek je toch niet achter zo’n vrouw? In eerste instantie zie je iemand die zoals zovelen door Rotterdam scheurt op haar scootmobiel, maar dat blijkt dus een heel interessant persoon te zijn.

Dat leer je door met elkaar te praten en daar zijn dit soort dagen voor bedoeld. Die verhalen daarachter, daar gaat het me om.”

Jurylid Deelder

Als ook de laatste hond over de brug is gekomen, schalt er muziek uit de speakers. Who let the dogs out, who, who, who, who, who.

Voor de honden staan bakjes water klaar. Kunnen ze mooi even bijtanken voor het tweede en laatste onderdeel van deze parade, want een jury gaat bepalen wie het leukste maritieme duo van vandaag is. Het tapijt voor deze show is niet rood maar blauw. En vanzelfsprekend hebben we het niet over een cat-, maar dogwalk. Achter de jurytafel zit niet Martin Gaus, tot veler verbazing is hij zelfs nog nergens gesignaleerd, maar Ari Deelder. Inderdaad, de dochter van. Haar boek over haar in 2019 overleden vader is net verschenen (ABCDeelder), maar nu wacht dus een taak van een ander kaliber. “Ja, ik ben een groot dierenliefhebber. Ik heb een hond en twee katten. Eigenlijk vind ik dieren leuker dan mensen, dus ik vind dit wel eervol.”

Ze zit achter een tafel, onder een kraan. Zo ongeveer in het midden tussen het standbeeld van Zadkine en de Erasmusbrug. “Mooie setting, hoor! Zeker met dit lekkere weer en het maritieme thema, dat hoort ook bij Rotterdam.” Ari trakteert alle deelnemende honden op snoepjes. De ene hond wordt met een simpele wandeling over het tapijt gedirigeerd, andere baasjes maken er een show van.

Pierre laat zijn huisdier kunstjes doen, een pirouette, gevolgd door een zijwaartse rol. Hond Finn draagt een Supermancape, verder is de matrozenpet populair. “Dat vind ik zo leuk, dat mensen hun hond en zichzelf verkleden,” zegt Ari. “Als je vanochtend dacht: leuk, ik ga daarheen, is dat al leuk genoeg. Maar dat verkleden maakt het voor mij nog specialer.”

Kort lontje

Die vrouw in gele jurk met lange benen, Merlin Gouw heet ze, is zo iemand die er wat meer werk van maakte. Haar drie honden dragen een bloemenketting, net als zijzelf. “Eigenlijk had ik een heel ander thema, want alleen de poedel is van mij. We zouden als piraat gaan, maar toen kreeg ik er opeens twee honden bij. De ene is van een vriend die op vakantie is. Die ander is even bij mij omdat zijn zusjes loops zijn. Ik heb ze nu snel wat omgedaan. Hawaii is ons thema.”

Ze heeft een eigen trimsalon in Barendrecht, The Ginger Groomer. “Naar mijn haarkleur,” verduidelijkt ze even voor alle zekerheid. “Ik houd enorm van honden, ja. Als je mensen kent ga je vanzelf van honden houden, hè.”

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.