Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert
Micha Jacobs & Edwin Struis

Sportcolumn: 'Feyenoord is al winnaar van de Confidence League'

Iedere week schrijven onze Panorama-verslaggevers samen een column over wat hen opvalt in de sportwereld. Deze week: 'Feyenoord is al winnaar van de Confidence League'

Micha Jacobs & Edwin Struis

Edwin Struis

Voor een jut-en-juulcompetitie (dixit Louis van Gaal; ja, hij zei echt tot vier keer toe ‘juul’) is de eindfase van de Conference League niet eens bevolkt door al te sneue ingrediënten. Met clubs als AS Roma, Leicester City, Olympique Marseille en Feyenoord bij de laatste vier hoef je je nergens voor te schamen. In Rotterdam is zelfs een heuse cupkoorts uitgebroken en terecht, want zo verwend zijn ze er natuurlijk niet. De laatste halve finale in Europees verband dateert alweer van twintig jaar geleden, en daarna bleef het ook binnen de eigen landsgrenzen tamelijk rustig op een incidentele landstitel en een paar verzilverde dennenappels na.

Inmiddels kun je vrij jaloers worden op de fans die hun helden achternareizen door gans Europa. Laatst waren ze in het prachtige Praag en nu mogen ze volgende week naar Zuid-Frankrijk, waar aan de Middellandse Zee Marseille ligt te glanzen. Nou ja, figuurlijk dan.

Het is niet de meest prettige plek om te vertoeven, met al z’n groezelige achterstandswijken, maar aan de boulevard bij de oude haven zal de bouillabaisse goed smaken. Er ligt natuurlijk ook nog een mooi stukje Hollands glorie in deze rauwe havenstad, zeg maar het Rotterdam van Frankrijk. De WKkwartfinale tegen Argentinië uit 1998 was natuurlijk onvergetelijk, zeker voor de leden van de Royal Dutch Press, die ’s ochtends in het pershotel werden getrakteerd op een Maradona-show.

Pluisje stond bij het zwembad op onnavolgbare wijze een balletje hoog te houden en babbelde met ons dat het een lieve lust was. Het kaartje van de wedstrijd met zijn handtekening erop koester ik als een heus relikwie. En toen moest het hoofdgerecht nog komen: de 2-1-zege op de Argentijnen die in de slotminuut tot stand kwam via die weergaloze goal van Dennis Bergkamp, een van de mooiste WKgoals ooit. Zelden heb ik harder staan gillen op een perstribune, toch een beetje not done, maar ik schaamde me op dat moment nergens voor. En rekende mezelf alvast rijk met een finaleplaats voor Oranje in het Stade de France, en dat nog wel op mijn verjaardag. Een paar dagen later verliet ik Stade Vélodrome een stuk minder uitbundig, want Marseille is ook de plek waar de equipe van Guus Hiddink sneuvelde tegen Brazilië.

Afijn, genoeg gemijmerd over die goeie ouwe tijd, terug naar het heden. Wat denk je, kan Feyenoord na de Europa Cup I en de UEFA Cup ook de Jut-en- Juultrofee binnenkort in de prijzenkast zetten?

Feyenoord viert feest na het winnen van de UEFA Cup in 2002.

Micha Jacobs

Doemdenken is een Feyenoorder niet vreemd, dus als ik voor de vorm nu heel hard roep dat het helemaal niks wordt, dan wordt het misschien toch nog iets. Dus bij dezen: kansloos. Bovendien is Marseille bij uitstek een stad om te sneuvelen, dat heb jij zelf meegemaakt. Ik niet, want ik ben er nog nooit geweest, al scheelde dat niet veel.

In 2009 startte de derde etappe van de Tour de France in Marseille en de zevende etappe in Barcelona. Wat nou als ik samen met een andere verslaggever ook van Marseille naar Barcelona zou fietsen, stelde ik tijdens een redactievergadering voor. Maar dan niet per racefiets, maar per waterfiets: beide steden liggen per slot van rekening aan de Middellandse Zee. Ik begon te rekenen: hemelsbreed, over water dus, was het 340 kilometer. Als we 85 kilometer per dag zouden ‘fietsen’, zouden we er vier dagen over doen en daarmee het peloton verslaan.

“Makkie,” zei ik. “Idioot,” antwoordde onze toenmalige hoofdredacteur, wat ik een vrij accurate omschrijving van het plan vond. Het idee om dan maar per bierfiets de Mont Ventoux te beklimmen werd ook met hagel afgeschoten. Een berg oprijden met een bierfiets vond de hoofdredacteur nog wel grappig, hij zag vooral op tegen de afdaling: zo’n goede overlijdensrisicoverzekering had Panorama niet.

Ik probeer mijn aandacht bij de wedstrijd weg te houden, dat begrijp je wel. Het is niet dat mijn bilnaad momenteel zo nat is als de Middellandse Zee, maar het zweet gutst er behoorlijk hard doorheen. En dan is het inderdaad maar een ‘Jut-en-Juultrofee’, maar wat maakt dat uit? Het is er sowieso eentje voor de geschiedenisboeken, want het is voor het eerst dat de Conference League wordt gespeeld. Ik waarschuw je alvast voor het riedeltje waarmee Feyenoorders zich steevast moed inpraten: Feyenoord is de eerste Nederlandse club die de Europa Cup I en de UEFA Cup won (en de laatste!), en straks misschien ook de eerste Nederlandse winnaar van de Conference League. Hoeveel Europese prijzen er de komende jaren ook naar Amsterdam en Eindhoven gaan – géén, zeg ik tenzij Arne Slot de lokroep uit Amsterdam tóch niet kan weerstaan: deze prijs stáát, voor altijd. En terecht. Hoe klein de prijs voor sommigen (lees: Van Gaal) ook is: er is niks zo zielig als minachtend doen over iets wat je zelf nog nooit hebt gewonnen. Het sterkt alleen maar het zelfvertrouwen van Feyenoord: de Confidence League hebben ze al glorieus gewonnen.