Rinus van Kalmthout: 'De IndyCar doet niks onder voor de Formule 1!'

Ze zoeken me op, spreken me aan. Ik kan niet meer normaal over straat hier. Je voelt je soms net een rockster,” vertelde Rinus van Kalmthout onlangs. Het is pas zijn tweede jaar als coureur in de IndyCar, maar de Amerikaanse autosportliefhebbers hebben hem al in de armen gesloten. Daar hebben ze het over Rinus VeeKay, dat bekt wat makkelijker. De Nederlander rijdt agressief, is snel en gek op inhaalmanoeuvres. Inderdaad, het zijn dezelfde kenmerken als die van zijn landgenoot in de Formule 1. Vorig seizoen was hij de beste nieuwkomer in de IndyCar, nu rijdt hij serieus mee om de prijzen. Precies zoals hij eigenlijk al deed vanaf het eerste moment dat hij een stuur in handen had, want het verhaal van Van Kalmthout is een klassiek racesprookje. Hij is de zoon van Marijn, garagehouder en verdienstelijk coureur. Vader geeft kleine Rinus een kart cadeau voor zijn achtste verjaardag. En dan gaat het hard, letterlijk én figuurlijk. De jonge Rinus heeft talent.

Al op zijn negende wordt hij voor het eerst Nederlands kampioen.

Op de site raceexpress.nl geeft hij dan even zijn visie op die prestatie. Vanwege het weer is de laatste race in het kampioenschap uitgesteld, hij is net op tijd op het circuit. “Ik kwam om half tien op Schiphol aan na een vakantie met mijn vader, moeder en zus. Ik moest al om elf uur rijden op de kartbaan; dat was heel erg racen naar Berghem! Ik moest wel even in mijn ritme komen, omdat ik twaalf uur lang in het vliegtuig had gezeten. Ik kon dus zaterdag niet trainen en me goed voorbereiden op de belangrijke races. Maar na een wat mindere kwalificatie ging het steeds beter.

Ik ben echt héél blij met mijn eerste titel!”

'De auto's zijn bruut, ze klinken vet en het is echt knokken om zo'n ding een rondje om de baan te krijgen'

370 km/u

Het zijn volzinnen waar de gemiddelde profvoetballer jaloers op is, maar Rinus is dan dus pas 9. Het talent spat uit zijn poriën, als hij meedoet aan een kartwedstrijd staat de winnaar wel vast. Waar de Formule 1 in Europa de heilige graal is, kiest Van Kalmthout verrassend genoeg voor een Amerikaanse route. Al is dat plan vrij spontaan ontstaan, vertelde vader Marijn ooit. “Wij werden uitgenodigd voor de US Open, keken eens in onze agenda’s en zijn toen die kant opgegaan. Vervolgens werd Rinus in Las Vegas gescout voor de Road to Indy. Tot die tijd hadden we nog helemaal nooit aan Amerika gedacht, maar toen zijn we natuurlijk eens gaan kijken wat de Road to Indy precies inhield.” En daar worden vader en zoon enthousiast van. Rinus is 15 als hij naar de andere kant van de wereld vertrekt. Met een stoeltje in de IndyCar als het grote doel.

Arie Luyendyk, een legende in die raceklasse en intussen al jarenlang zijn mentor, is dan onder de indruk van zijn jonge landgenoot.

“Hij is snel, ik weet zeker dat hij het hier goed gaat doen. Hopelijk is hij dan over vijf, zes jaar klaar voor de IndyCar.” De American dream van Van Kalmthout wordt nog sneller werkelijkheid dan gedacht. In 48 Road to Indy-races staat hij liefst 36 keer op het podium. “Na de USF2000, de Pro Mazda en de Indy Light is de IndyCar echt een beest van een auto. Met deze auto worden topsnelheden bereikt van zo’n 370 kilometer per uur, waar de Indy Light tot ongeveer 300 komt.

Vreemd genoeg voel ik me juist in de IndyCar echt helemaal geweldig, dit past precies bij me,” zegt hij eind 2019 in Veghel. In een zaal van Jumbo wordt bekendgemaakt dat hij op zijn negentiende toetreedt tot de IndyCar, bij Ed Carpenter Racing. De supermarktketen voorziet Van Kalmthout van de nodige financiële steun, zoals Jumbo dat ook doet bij Max Verstappen. “We volgen Rinus al enkele jaren en zagen dat hij iets extra’s heeft dat de meeste rijders niet hebben,” zegt Ed Carpenter over zijn aanwinst.

“Tijdens de tests heeft hij laten zien dat hij inderdaad de coureur is met wie wij volgend seizoen denken te kunnen scoren in het IndyCar-kampioenschap.”

Benieuwd naar de rest van het artikel? Lees het in de nieuwste Panorama of bekijk het op Blendle.