Erik de Zwart: 'Zelf op een tram of trein zitten, was het enige wat nog ontbrak'

Erik! Je dacht: ik ben 64, het is tijd voor een nieuwe stap?

“Ja, opeens wist ik het: ik word trambestuurder, haha! Nee, dit speelt al veel langer. Ik woonde als kind in Amsterdam-West, daar kwam lijn 13 altijd langs. Toen dacht ik al: ik word later trambestuurder. Tegelijkertijd liep er in Den Haag een klein Paul van der Lugtje rond die óók bij een tramlijn woonde. Later kom je elkaar tegen bij de radio en nu zijn we al jaren voorzitter van Stichting Hondekop en proberen we die twee treinen op het spoor te houden. Het enige wat eigenlijk nog ontbrak, was om zelf op een tram of trein te zitten.”

Een jongensdroom gaat in vervulling?

“Het is mij met de paplepel ingegoten. Mijn oom had vroeger een treinbaan op zolder, daar zat ik als kleine jongen met open mond naar te kijken. Ik vond het prachtig om die treintjes voorbij te zien komen en dat als je rechtsvoor een knopje indrukte, je linksachter een wissel bediende. Jongens en techniek, hè. Dat is het. Ik heb nu zelf ook een hele baan in mijn tuin.”

Die hebben we inderdaad gezien en dat was indrukwekkend. Had je dan niet liever een trein willen besturen? “Nou, dit is ook een beetje het nuttige en het aangename combineren. We gaan als vrijwilliger aan de slag bij de organisatie, het Haags Openbaar Vervoer Museum. En een trein rij je het station uit en dan is het vooral vooruit kijken. Met een tram rij je door een stad waarin van alles gebeurt.

Fietsers, voetgangers, auto’s... Dat lijkt me heel leuk, ik kijk er echt naar uit om lekker die baan op te gaan. We rijden ook echt in mooi spul. Het zijn tachtig jaar oude trams, de gemeente Den Haag heeft ze net na de oorlog gekocht en ze altijd goed verzorgd.”

Het traject dat je moest volgen was pittig?

“Je wordt zowel fysiek als psychisch getest. Moet je dertig minuten naar een grijs scherm kijken. Dat verandert dan af en toe van kleur en dan moet je op een knop drukken. Je moet je natuurlijk wel goed kunnen concentreren in zo’n tram. Even een appje sturen is er niet bij. We zijn op de proef gesteld, maar Paul en ik zijn allebei goed door de testen gekomen, dus dat is mooi.”

Wanneer begint dan het echte werk?

“Eerst moeten we nog op pad met de instructeurs, krijgen we rijles. Dat duurt zo’n tien dagen. Dus voor ik echt op de tram stap, zitten we in oktober of november. Ik heb al wel een proefrit gemaakt, dat ging hartstikke goed.”

En dan zit je straks fulltime op de tram?

“Nee, joh! Die hele organisatie draait op vrijwilligers die allemaal graag willen rijden, dus je kunt intekenen op het schema. Ik denk dat ik één of twee keer in de maand een dienst draai. We rijden dus op de toeristentram, het is hop on, hop off. En dan rijden we een rondje van het centrum van Den Haag naar Scheveningen. Mooi traject, hoor. Paul en ik wilden dit echt samen doen. De ene keer zit ik achter het stuur en controleert hij de kaartjes, de andere keer is het andersom.”

Is het nu gedaan met je carrière als dj?

“Helemaal niet. Ik ben voorzitter van de Stichting Top 40 en we zijn bezig met de voorbereiding over wat zaken over het verleden van de Top 40. Ik draai nu even niet op de radio, want daar heb ik gewoon geen tijd voor gehad. Je moet continuïteit kunnen garanderen en dat ging even niet. Maar ik vind het nog altijd leuk om te draaien, ook op feesten en partijen, al is dat vanwege corona allemaal anders geweest de laatste tijd.”

Heb je komende tijd nog meer van dit soort verrassingen in petto?

“Nee, dit is het wel even. We hebben ook nog ons videoplatform, 24Trains.tv, en ik ben nog bezig met wat nieuwe platforms. Dat houdt me voorlopig genoeg van de straat.”

Misschien ook voor jou:

Bill Gates verliest in één klap 65 miljard dollar door duurste scheiding ooit