Bij de politierechter: 'De deurzakkers'

Najib (21), een dikke jongen in een trainingsbroek en een gewatteerde jas, is keurig op de afspraak verschenen, maar van zijn medeverdachte die hier vandaag ook werd verwacht, ontbreekt ieder spoor.

“Dan hoop ik maar dat u mij het een en ander kunt vertellen over de beelden die ik heb gezien,” zegt de rechter. “Want die riepen nogal wat vragen op.”

Het grote beeldscherm in de zaal springt aan. Beelden van een bewakingscamera tonen een verlaten straat. Het is midden in de nacht van dinsdag op woensdag. Twee lijvige mannen, de een in een zwarte, de ander in een grijze jas, komen met onvaste tred het beeld binnen gewandeld. Beiden dragen een capuchon. Pal onder de bewakingscamera van coffeeshop Sympathy houden ze halt. Een van hen rommelt aan de deur van de gesloten shop. Vervolgens geeft hij er een trap tegen, waarna hij met zwaaiende armen ternauwernood overeind weet te blijven. De tweede man toont ondertussen opvallend veel interesse in de container met bouwafval die voor de deur staat. Met zijn puddingbenen wankelt hij eromheen. Dan grijpt hij een punt van het plastic afdekzeil en begint er halfslachtig aan te sjorren. Wanneer het uit zijn handen schiet, valt hij achterover op straat. Zijn handlanger merkt het niet eens op. Met zijn elleboog doet hij verwoede pogingen om het glas van de deur in te slaan, maar tevergeefs. Achter hem krabbelt de tweede man weer moeizaam overeind en verdwijnt dan onder het afdekzeil. Na wat onduidelijke handelingen komt hij even later vanonder het plastic tevoorschijn en gebaart dan met ongecontroleerde armbewegingen naar zijn maat dat hij ruim baan moet maken. Zelf posteert hij zich op een meter of twee van de deur en gooit dan iets piepkleins – een kiezel? – in de richting van de coffeeshop. Hoofdschuddend aanschouwt hij het resultaat.

De ander is nu om onduidelijke redenen op zijn buik gaan liggen en schijnt met het licht van zijn mobiele telefoon onder de container. Ook dat levert niets op. Na een kort overleg wankelen de twee dikke mannen het beeld uit, om een paar minuten later weer terug te komen voor een ultieme poging. Dit keer heeft een van de twee een stoeptegel in zijn handen die hij nauwelijks lijkt te kunnen tillen, laat staan gooien. De tegel raakt de deur wel, maar zonder enige kracht. Voor een tweede poging lijken de mannen geen puf meer te hebben. Vermoeid slenteren ze de straat uit.

“Wat was hier nou precies uw bedoeling?” vraagt de rechter wanneer het kolderieke filmpje is afgelopen.

“Ik heb geen flauw idee. Ik was dronken,” zegt Najib enigszins ten overvloede.

“Dat vermoeden had ik al,” zegt de rechter, “maar u lijkt het wel heel doelbewust voorzien te hebben op dit specifieke pand. Wat was daarvan de reden?”

“Misschien hadden we trek in een broodje,” oppert Najib.

“Het is een coffeeshop,” zegt de rechter.

“Weet ik,” zegt Najib.

Een van de twee heeft een stoeptegel in zijn handen die hij nauwelijks lijkt te kunnen tillen, laat staan gooien

“Waarom wilde u nou uitgerekend daar zo graag naar binnen?” “Ik weet niet of ik daar naar binnen wilde.”

“Daar lijkt het wel op, vindt u niet?”

Najib haalt zijn schouders op. “Als ik daar per se naar binnen had gewild, dan was me dat echt wel gelukt,” pocht hij.

Voor iemand van 21 heeft hij een indrukwekkend strafblad: negen kantjes. Recentelijk werd hij nog veroordeeld voor de handel in harddrugs en voor meerdere diefstallen. Maar dat is het verleden, en daar wil Najib het niet meer over hebben. Hij praat liever over de toekomst, zegt hij.

“En hoe ziet die toekomst eruit?” vraagt de rechter.

“Gewoon, lekker werken,” zegt Najib.

“Wat voor werk doet u?” vraagt de rechter geïnteresseerd.

“Ik had het over de toekomst,” zegt Najib.

Hij werkt naar eigen zeggen aan een carrière als pakketbezorger, maar aan stap één van dat plan – het halen van zijn rijbewijs – is hij mede door corona helaas nog niet toegekomen. Tot die tijd woont hij bij zijn ouders, werkt hij niet, gaat hij niet naar school en leeft hij van een uitkering. Omdat er in zijn geval sprake is van recidive legt de rechter Najib een werkstraf op van 50 uur, waarvan 20 voorwaardelijk. Zijn afwezige medeverdachte krijgt een werkstraf van 30 uur plus, net als Najib, een meldplicht bij de reclassering. Samen zullen ze de gedupeerde coffeeshophouder een bedrag van bijna 800 euro moeten betalen voor de aangerichte schade aan de deur en voor de gemaakte juridische kosten.

*Alle namen in deze rubriek zijn om privacyredenen gefingeerd.