Bij de politierechter: 'De 'osso' van Ari Olivier'

“Ik zag ze vanuit een ooghoek, ze waren over de schutting geklommen,” zegt voormalig meesteroplichter Ari Olivier in oktober 2017 tegen het AD. “Ze stonden de morrelen aan de schuifpui. Toen die een centimeter of zestig open was, wilde de eerste overvaller naar binnen komen. Met alle kracht heb ik hem naar buiten gesmeten. Zelf viel ik ook naar buiten. Daar sloeg iemand mij met een houten tuinstoel op mijn rug, maar dat heb ik niet eens gevoeld. Kort daarna vluchtten ze weg.”

Voor de mislukte woningoverval op het huis van ‘Heer Olivier’ werden kort daarna vier jongemannen aangehouden. De rechter veroordeelde hen tot celstraffen variërend van zes maanden tot een jaar. Maar daarmee was de kous nog niet af. Vandaag, ruim drie jaar na dato, zit een vijfde verdachte voor de politierechter. De 21-jarige Brian* heeft sluik zwart haar en een vlassig snorretje. Hij kwam in beeld nadat de politie de telefoons van de vier overvallers had uitgeplozen en daarop wat opvallende chatgesprekken aantrof waarin Brian tot in detail uitlegde waar de camera’s hingen, waar de kluis stond, en wat er zoal te halen viel in huize Olivier: cash, goud, schilderijen, juwelen... Een buit van minimaal drieënhalve ton, beloofde Brian. De Maserati die altijd op de oprit stond niet meegerekend.

“Hoe kwam u aan die informatie?” wil de rechter weten.

“Ik was er weleens thuis geweest,” zegt Brian.

“U kende het slachtoffer?”

“Mijn vader,” zegt Brian. “Van vroeger. Ze hadden weleens zaken gedaan, totdat hij mijn vader begon af te persen.”

“U had nog een rekening te vereffenen, was dat het?” vraag de rechter.

“Helemaal niet,” zegt Brian. “Ik vind het heel erg wat er gebeurd is, maar ik moest wel. Ik werd in die tijd zelf bedreigd. Ik heb zelfs een keer een pistool tegen mijn hoofd gehad. Ze dreigden ook mijn broertje iets aan te doen. Ik zag geen andere uitweg meer. Ik was bang.”

‘Die man is een oplichter,’ zegt Brian. ‘Die heeft miljoenen verdiend over de ruggen van onschuldige mensen, dat is algemeen bekend’

Brian vertelt dat hij ooit zijn bankrekening beschikbaar stelde aan iemand die zich bezighield met bankfraude en oplichterij. Op een dag werd er een bedrag van 30.000 euro op zijn rekening gestort. Onmiddellijk daarna werd zijn rekening geblokkeerd en was dat geld foetsie. Iets wat zijn opdrachtgever weigerde te geloven. Hij eiste evengoed zijn geld van Brian en liet hem niet met rust totdat elke euro betaald was.

“En toen dacht u ineens aan dat huis waar u weleens was geweest?” veronderstelt de rechter.

“Precies,” knikt Brian. “Die man is een oplichter. Die heeft in zijn leven miljoenen verdiend over de ruggen van onschuldige mensen, dat is algemeen bekend. Dan kun je beter zo iemand pakken dan iemand die gewoon hard gewerkt heeft voor zijn geld.”

De officier trekt demonstratief haar wenkbrauwen op. Ze zit duidelijk te popelen om Brian een paar vragen te stellen.

“Als ik die chatgesprekken lees, dan maak ik daar niet direct uit op dat u bang was. U overlaadt de overvallers ongevraagd met zeer gedetailleerde informatie, praktische tips en foto’s.

U biedt zelfs aan om mee te gaan. U vraagt: Moet ik mee gaan klaren? Het antwoord: Nee, hoeft niet. Is allemaal geregeld. Stuur me gewoon die loc. Wij gaan die osso klaren. Ik geef je 20 procent.”

“Ik wilde zeker weten dat het goed ging,” legt Brian uit. “Ik wilde voorkomen dat ze geweld zouden gebruiken. Ik wist dat die man het aan zijn hart had. Ik had er echt wel over nagedacht of zo.”

Opnieuw schieten de wenkbrauwen van de officier de lucht in. Uit het chatgesprek citeert ze nog een van zijn ‘goedbedoelde’ adviezen: “Gewoon bivakmutsen op en een beetje met een gannu dreigen. Een gannu is een vuurwapen, toch?” vraagt de officier.

Brian haalt zwijgend zijn schouders op.

Ook de rechter gelooft weinig van Brians motieven. Voor ‘psychische overmacht’ ontbreekt elk bewijs. Hij zou volgens de onderschepte chatgesprekken zelfs meedelen in de buit. Voor medeplichtigheid aan de mislukte overval op de woning van Ari Olivier veroordeelt ze hem tot een taakstraf van 140 uur.

*De naam van de verdachte is om privacy-redenen gefingeerd.