Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Sportcolumn: 2021: het jaar van Dickie

Iedere week schrijven onze Panorama-verslaggevers samen een column over wat hen opvalt in de sportwereld. Deze week: het jaar van Dickie!

Sportcolumn: 2021: het jaar van Dickie

Micha Jacobs

De grootste verrassing van dit jaar, nu al, is dat Dick Advocaat aanstaande zondag gewoon op de bank van Feyenoord zit tegen Sparta. Zeg nou zelf: zou jij het hebben gepikt als de competitie pas voor een derde is gespeeld en iedereen het al heeft over volgend seizoen omdat je opvolger al klaarstaat? Zou je niet gewoon de eer aan jezelf hebben gehouden, iedereen een elleboog hebben gegeven en met gierende banden uit de Kuip zijn vertrokken?

Op 1 december – Dick was op dat moment een heel kalenderjaar ongeslagen in de eredivisie – zei hij dat het huidige seizoen zijn laatste zou zijn. “Nu echt.” Hij had het nog niet gezegd of de geruchten werden steeds hardnekkiger dat Feyenoord ‘in verregaande onderhandelingen’ was met AZ-trainer Arne Slot, die, zoals je weet, meteen daarna door de Alkmaarders werd ontslagen waarop Feyenoord hem inderdaad officieus presenteerde als de nieuwe trainer van Feyenoord volgend seizoen. Het eerste wat ik dacht was: vooropgezet spel. Maar wel een sjiek spel, om Advocaat eerst zelf te laten zeggen dat hij stopt om pas daarna met een nieuwe naam te komen, ook al had zijn opvolger allang zijn handtekening gezet. Maar ik dacht ook: Advocaat trekt er ter plekke de stekker uit. Ik bedoel: we waren pas twaalf wedstrijden onderweg dit seizoen. 22 wedstrijden doen alsof er niks aan de hand is, wetende dat je niks meer te zeggen hebt over de lange termijn, over nieuwe spelers, eigenlijk over helemaal niks; het zou niet aan mij zijn besteed. Maar aan Advocaat blijkbaar wel.

Ik wist ook meteen waarom: die man kan op zijn 73ste het voetbal nog niet loslaten. Omdat hij, en nu gebruik ik een woord waar ik jeuk van krijg tot aan mijn kruin, te veel passie heeft om afscheid te nemen.

Vlak voor kerst zag ik Paul Lim het podium van het WK darts betreden. De cultheld, in 1990 de eerste darter ooit die een 9-darter gooide op een WK, wordt deze maand 67, maar kan de pijlen nog steeds niet in de prullenbak flikkeren. Ik las ook dat wielrenner Davide Rebellin, in 2004 winnaar van zowel de Amstel Gold Race als Luik-Bastena-ken-Luik en inmiddels 49, er nog een jaartje aan vastplakt in het peloton. En dan maar zeggen dat ouderen kwetsbaar zijn. Passie houdt het lijf jong, of niet?

Mario Wisse

Volgens mij vindt Dickie het wel lekker dat zijn opvolger al staat te trappelen. Advocaat stapte erin toen zelfs het meest flinterdunne straaltje zonlicht weigerde het gras in de Kuip te beschijnen. Het hoofd van voorganger Jaap Stam werd er met de week grauwer van. Gevolg: onder Advocaats leiding werden zelfs voor de poorten van de hel binnengesleepte gelijkspelletjes tegen degradatiekandidaten gevierd alsof Bayern München zojuist was verpletterd.

Dat maakt het leven van een trainer natuurlijk een stuk aangenamer dan wanneer de verwachtingen hooggespannen zijn. Nu het iedereen duidelijk is dat de bejaarde Hagenees écht een tussenpaus is, kan hij zijn cultstatus in Rotterdam de laatste maanden van het seizoen op ontspannen wijze nóg iets groter maken. Dat is heerlijk werken. Ondertussen gelooft natuurlijk geen sterveling dat hij écht stopt als clubtrainer. Dat Rebellin nog altijd fietst was me helemaal ontgaan.

Niet heel gek: zijn belangrijkste wapenfeit afgelopen seizoen was een zevende plek in de eerste etappe van de Ronde van Sibiu in Centraal-Roemenië. Komend seizoen verruilt hij het shirt van zijn Kroatische ploeg voor dat van Cambodia Cycling Academy. Zo kan ik ook tot in lengte van jaren profwielrenner blijven. Waarschijnlijk betaalt hij, net als Berry van Aerle bij PSV vroeger, zijn ploeg elke maand contributie om mee te mogen doen. Op één voorwaarde: dat hij op een pittig parcours zijn elektrische fiets mag gebruiken.

Bij het woord passie moet ik altijd aan Marco Borsato denken. Die krijgt daar ook jeuk van, maar dan op heel andere plekken dan jij. ‘Pasjie’ zingt ie altijd, maar dat zal zijn Alkmaarse accent wezen. En laat Alkmaar nou net de stad zijn die Arne Slot achter zich laat om te proberen de Rotterdamse reus nog verder tot leven te wekken. Op gepassioneerde wijze ongetwijfeld.

Ik ben alleen een beetje bang dat Het Legioen straks, als Slot op de bank zit, al na een week of vier Dickie, Dickie scandeert. Rond die tijd wordt bij een andere club waarschijnlijk de eerste trainer van het seizoen ontslagen.

Opvolger: Dick Advocaat, die voor de camera’s van de NOS met pretoogjes laat weten écht aan zijn laatste klus als clubtrainer te beginnen.

Sport
  • Micha Jacobs & Mario Wisse
  • ProShots