Bij de politierechter: 'schuld en nauwelijks boete'

Hassan* (45) zit niet lekker in zijn vel. Hij is psychotisch en hoort stemmen in zijn hoofd. Door zijn psychische klachten is hij honderd procent arbeidsongeschikt.

“Stel dat ik u straks schuldig acht, en u een werkstraf zou opleggen, zou u dan wel in staat zijn om die uit te voeren?” loopt de rechter alvast op de zaken vooruit.

“Het is voor mij heel lastig om iets uit te voeren, vrees ik,” zegt Hassan mismoedig.

“Wat doet u overdag, als ik vragen mag?” informeert de rechter.

“Thuis zitten,” verzucht Hassan.

“U gaat helemaal nooit de deur uit?”

“Af en toe naar mijn ouders.”

“En dan?”

“En dan weer naar huis,” zegt Hassan.

“En een boete, zou u die kunnen betalen?” vraagt de rechter.

Hassan kijkt bedenkelijk. Alsof hij ter plekke berekent hoeveel van zijn schamele uitkering hij maandelijks zou kunnen spenderen aan een dreigende boete.

“Dan moet het wel een hele lage zijn,” concludeert hij.

Helaas voor hem ligt een hele lage boete niet bepaald in de lijn der verwachting. Als de officier van justitie het bij het rechte eind heeft, dan reed Hassan op een avond stomdronken door Utrecht, botste hij bij het inparkeren hard tegen een andere auto aan en verliet hij vervolgens zwalkend de plaats van het ongeval. De motoragent die hem daarna, na aanwijzingen van een aantal ooggetuigen, staande hield en naar zijn rijbewijs vroeg, sloeg hij met een vuist vol in het gezicht.

“Had u die avond ook last van stemmen in uw hoofd?” vraagt de rechter.

Hassan knikt. “Ik heb altijd last van stemmen in mijn hoofd,” zegt hij.

Buitensporig gewelddadig

Van de indrukwekkende aaneenschakeling van strafbare feiten herinnert hij zich zo goed als niets. Het enige dat hem nog helder voor de geest staat is de hardhandige manier waarop hij na die vuistslag in de boeien werd geslagen. Volgens zijn advocaat was die zelfs zo buitensporig gewelddadig dat zijn cliënt ruim twee uur later nog nauwelijks aanspreekbaar was. Al kan dat laatste ook te maken hebben met de hoeveelheid drank die hij achter de kiezen had. Uit een blaastest bleek dat hij met 645 ugl drie keer meer had gedronken dan voor een autobestuurder wettelijk is toegestaan.

“Als je met zo’n hoeveelheid alcohol op gaat autorijden in het drukke stadscentrum van Utrecht, dan moeten we waarschijnlijk van geluk spreken dat de verdachte ‘slechts’ een stilstaande auto raakte,” leidt de officier van justitie haar strafeis in. “Bovendien was hij een gewaarschuwd man. Hij is eerder veroordeeld voor rijden onder invloed.”

De rechter heeft veel om in zijn uitspraak mee te wegen: tegenover de drie strafbare feiten, en het feit dat Hassan recidivist is, staat zijn psychische gesteldheid en het feit dat hij – getuige de foto’s van zijn verwondingen die in het dossier zitten – door de politie inderdaad zeer hardhandig is aangepakt. Dat alles resulteert in een boete van 250 euro, een rijontzegging van twee maanden en een geheel voorwaardelijke taakstraf van tien uur.

Of Hassan de boete laag genoeg vindt, valt van zijn uitdrukkingsloze gezicht onmogelijk af te lezen.

* Alle namen in deze rubriek zijn vanwege privacy-redenen gefingeerd.