De week van toen: 'Ook mannen wippen voor geld'

‘Jongeman, 22 jaar, vervult iedere wens van dames met sexproblemen. Telefoon 020-…’ Alleen al door deze advertentie loopt Henk binnen. Per dag hengelen zeker vijftig vrouwen naar zijn diensten, van Geleen tot Franeker, waar Henk, tegen een uurtarief van 150 gulden, naartoe rijdt in zijn Alfa Romeo. Maximaal drie per dag: meer kan hij niet aan op een dag. Henk, die voorheen autospuiter was en slechts een paar honderd gulden per maand verdiende, is ook maar een mens.

Henk woont in een riant pand in de Amsterdamse Pijp, gaat vijf keer per jaar op vakantie, zeilt, rijdt paard, zweefvliegt en drinkt whisky als hij daar zin in heeft. De vrouwen liggen aan zijn voeten en daar betalen ze ook nog voor. Ze variëren in leeftijd van 25 tot 55 jaar, zegt hij: “Vaak is de nood hoog. Dan hangen ze jankend aan de telefoon. Seksueel worden veel vrouwen door hun man teleurgesteld. De Nederlandse man is een lomperd: geen voorspel, geen naspel, niets. Even klaarkomen en verder pitten. Zo’n vrouw grijpt – na jaren te zijn teleurgesteld – naar de telefoon om een call-boy te bellen.” Meer dan veertig jaar geleden is het zogenoemde rent-a-boy-systeem een nieuw verschijnsel in Nederland, terwijl het fenomeen in landen als Duitsland en Zweden al razend populair is. Daar verdienen mannen tot wel 20.000 gulden per maand, een godsvermogen in 1976. Karel, een potige kerel van 40, verdient ook bakken met geld, terwijl hij met zijn witte coltrui en suède schoenen eigenlijk geen opvallende verschijning is. “Vrouwen zoeken geen Tarzan-figuur bij wie de spieren als trossen aan zijn borst bungelen,” zegt hij. “Ze willen een normale, gewoon uitziende man hebben. Het is deze vrouwen niet in de eerste plaats om de seks te doen. Ze willen eigenlijk alleen maar een beetje worden aangehaald, een beetje geknuffeld. Pas later willen ze echte seks, dan nemen ze het initiatief over.” Henk is nog nooit geweigerd door een vrouw, andersom heeft hij weleens een vrouw geweigerd: “Ik werd een keer gebeld door een dame uit Zandvoort die om ‘stevige seks’ vroeg. Toen ik er ’s avonds aankwam, schrok ik me lam. Nog afgezien van het feit dat het mens een 65-plusser op stokken was – ze was invalide – stonk ze een uur in de branding. Kijk, dan neem ik onverwijld de kuierlatten. Maar over het algemeen tref je keurig publiek.” Een vrouw verwacht belangstelling van een call-boy, weet Karel: “Ze hebben niet per se een geslachtsdeel nodig. Het gaat om het voorspel: het spelen met een oorlelletje of een tepel. (…) Je kunt niet bij een vrouw aanbellen, je uitkleden, op bed gaan liggen en zeggen: zeg het maar! Je moet eerst zien uit te vogelen wat een vrouw precies wil.”

Kom daar maar eens om in Tinder-tijden.