Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Bij de politierechter: 'Ik moest even mijn gevoel kwijt'

Elke keer als Jasper ‘zijn gevoel kwijt moet’, valt er een paar maanden later een dagvaarding op de deurmat. Dat moest maar eens klaar zijn.

Bij de politierechter: 'Ik moest even mijn gevoel kwijt'

Twee agenten zien Jasper* (22) samen met een tweede persoon op een brommer rijden. Beiden zonder helm. Wanneer ze het tweetal aan de kant zetten, krijgen ze direct de wind van voren.

“Kom vechten dan, sukkel!” schreeuwt Jasper naar een van hen.

“Stom natuurlijk,” erkent hij nu.

“Heel stom,” zegt de rechter. “U zat toch overduidelijk fout?”

“Ik moest even mijn gevoel kwijt, denk ik,” vermoedt Jasper.

Zijn lontje kort noemen is feitelijk onjuist. Hij heeft helemaal geen lontje. Hij kan op elk moment exploderen. Het gevolg daarvan is dat hij ten tijde van zijn meest recente aanhoudingen nog in drie proeftijden liep.

De voorwaardelijke straffen die daarbij horen – werkstraffen van 40,30 en 15 uur – zouden vandaag dus zomaar een onvoorwaardelijk karakter kunnen krijgen.

“U mag gerust weten dat we dat hier niet zo vaak meemaken, drie proeftijden,” zegt de rechter.

“Ik ben nogal koppig,” verklaart Jasper, een tengere jongen met een vlassig baardje en dito snor. De andere zaak waarvoor hij vandaag, naast het beledigen van een politieagent, terechtstaat betreft de vernieling van de huisraad van zijn oom. Jasper woont in een instelling van dnoDoen, een instelling die opvang en begeleiding biedt aan ‘kwetsbare mensen’, maar dat loopt niet altijd even lekker. Hij negeert de huisregels en slaat om de haverklap de boel kort en klein. Wanneer de frustraties hem op een dag te veel worden, reist hij af naar zijn oom in Limburg, waar hij een beetje tot rust hoopt te komen. Maar ook dat wil niet erg lukken.

“Op een gegeven moment zat ik bij hem in de auto. Hij moest even wat regelen, zei hij, maar ik had snel door dat hij heroïne ging kopen. Terwijl hij weet dat ik daar echt niets meer mee te maken wil hebben. Ik ben net een tijdje clean. Ik smeekte hem om om te draaien of mij gewoon ergens af te zetten, maar hij weigerde mij eruit te laten. Toen ben ik uit de rijdende auto gesprongen.”

Jasper heeft een patroon van antisociale gedragingen en woede-uitbarstingen

“En teruggegaan naar zijn huis,” vult de rechter aan.

“Om mijn spullen te pakken,” verklaart Jasper.

“En om zijn spullen kort en klein te slaan,” zegt de rechter.

“Ja, dat ook,” bekent Jasper. “Ik was kwaad.”

Volgens een medewerkster van de reclassering, die vandaag ook op zitting aanwezig is, zijn het uitspattingen die passen in het patroon dat ze van Jasper kent. Een patroon van antisociale gedragingen, plotselinge woedeuitbarstingen en terugkerende fantasieën, zoals het verscheuren en opeten van mensen. Om dat patroon te doorbreken, helpt volgens de reclassering maar één ding: een langdurige klinische opname, maar daaraan weigert Jasper tot dusver mee te werken.

“Als ik dat accepteer, verklaar ik mijzelf voor gek,” vindt Jasper.

“En ik ben niet gek.”

Die diagnose laat de rechter graag aan een ander over. Voor het beledigen van een agent en het vernielen van de huisraad van zijn oom legt ze hem een werkstraf op van 40 uur waarvan de helft voorwaardelijk. Met de straffen die hem nog boven het hoofd hangen, matst ze hem: alleen de werkstraf van 15 uur wordt ten uitvoer gelegd. Maar belangrijker: Jasper zal zich klinisch moeten laten opnemen voor een periode van maximaal een jaar.

*Alle namen in deze rubriek zijn om privacy-redenen gefingeerd.

Misdaad
  • Jochem Davidse
  • Petra Urban