'Ik mis de mafketels in bananenpak'

Micha Jacobs

Darts werkt zelden op mijn lachspieren, behalve als Co Stompé en Roland Scholten een leg analyseren alsof ze een coronavaccin hebben ontwikkeld, maar toen ik vorige week langs de Premier League Darts zapte, hield ik het bijna niet meer. Nu is het sowieso vrij lastig om het droog te houden bij de clowneske wereldkampioen Peter Wright met zijn gekleurde hanenkam en zijn drie maten te kleine glitterbroekje, maar de sfeer in de zaal maakte het allemaal nog lachwekkender. Buiten Wright, zijn tegenstander Nathan Aspinall, Russ Bray, de scheidsrechter die al sinds hij kan praten klinkt alsof hij corona heeft, en verder nog iemand die de scores opschrijft en een cameraman, was er niemand.

Vijf man dus, meer niet, maar het klonk alsof er 10.000 stomdronken Britten in de zaal zaten.

Russ Bray: “One-hundred-and-eiiiiiighty!”

Zaal: “Yeaaaaaah!”

Toen de camera per ongeluk van het bord naar de zaal draaide, zag ik een groot zwart gat. Lege stoelen achter een paar reclameborden, geen kletsnatte tafels waar bier overheen was gegoten. Het zaalgeluid werd bij elke 180’er door iemand in de regiewagen ingestart, en wel zo hard dat ik even dacht dat Jiskefet weer terug was en Michiel Romeyn elk moment met een pruik op zijn kop het podium zou kunnen bestijgen. Het was de zoveelste bevestiging in coronatijd dat sommige sporten niet om aan te gluren zijn zonder publiek of stadiongeluid, zoals darts en voetbal, en sommige sporten wel, zoals wielrennen en Formule 1. Terwijl je het dus zou kunnen missen, wordt er uitgerekend bij de Formule 1-Grand Prix van Toscane aankomend weekend, de eerste Formule 1-race ooit trouwens op het motorcircuit van Mugello, wel weer publiek toegelaten: tweeduizend mensen op de hoofdtribune en nog eens 880 leden van de Ferrari-fanclub, omdat het toevallig ook de duizendste grand prix van de Italiaanse renstal is. Feyenoord, zo las ik, gaat ook 13.000 mensen toelaten tijdens de eerste drie thuiswedstrijden van het seizoen, PSV 6500. Zelfs de Puskás Aréna in Boedapest waar eind deze maand, als het doorgaat, de Europese Supercup tussen Bayern München en Sevilla plaatsvindt, zal voor eenderde gevuld zijn.

Ik bedoel: als dat allemaal kan en je ook op anderhalve meter van elkaar in een kroeg mag zitten, dan kun je toch een paar als koe verklede Britten in de zaal zetten tijdens het darten, toch?

Jochem Davidse

Ho ho vriend, daar ga je even voorbij aan een aantal cruciale dingen. Om te beginnen aan het feit dat darts, in tegenstelling tot voetbal en Formule 1, gespeeld wordt in een afgesloten ruimte. Sterker nog, zodra er iemand een ventilatierooster op een kiertje zet, desnoods op het toilet, dan staan veel darters al op hun achterste benen. Daar komt nog bij dat dartsfans zich volgens mij erg lastig laten regisseren. Ik zou er in elk geval niet aan willen beginnen.

Een voetbalsupporter verbieden om te juichen is een idioot idee, maar iemand die denkt gedegen coronaafspraken te kunnen maken met een zaal vol lallende dartsfans die is natuurlijk helemaal van de pot gerukt. Zie je het voor je: een zwalkende kerel in een bananenpak, met zes halve liters in zijn knuisten, die door een beveiliger fijntjes op de juiste looprichting wordt gewezen? Een beetje dartsfan is al blij dat hij überhaupt nog kán lopen. De richting waarin dat gebeurt zal hem worst wezen. En tot slot: heb jij weleens geprobeerd om een halve liter te atten met een mondkapje op?

Dat darten zonder publiek niet om aan te gluren is, staat buiten kijf. Vroeger, voor het coronavirus, kon mijn vriendin het nooit nalaten om zich ongevraagd en hardop af te vragen of de sport niet veel beter te pruimen zou zijn zonder zo’n kudde luidruchtige zwakzinnigen in de zaal. Meestal net zo lang tot de lol er voor mij ook af was, en ik uiteindelijk diep zuchtend iets anders opzette. Nu moet zelfs zij toegeven dat ze hen mist. Hoogste tijd kortom dat ook bij het darten weer mondjesmaat publiek wordt toegelaten. Niet gelijk een zaal vol, zoals jij voorstelt, maar laten we beginnen met eentje. Eén lallende dartsfan, in een bananenpak, met een pitcher bier voor zijn neus en zo’n stapel van die kaartjes waar hij zijn dronken spitsvondigheden op kan kalken. Ik zou er de tv voor aanzetten.

PS. Iets anders nog: ik zag afgelopen week Kees Jansma bij een of andere talkshow en nu weet ik het zeker: hij draagt precies dezelfde bril als ik. Vraag me niet waarom, maar dat gegeven achtervolgt me nu al ruim een week.

Het zit me niet lekker.

Blijkbaar delen Kees Jansma en ik het soort hoofd waarop die bril het best tot zijn recht komt. Ik durf het bijna niet te vragen, maar eh... eerlijk zeggen: lijk ik op Kees Jansma?