OM eist geen straf voor liquidatiepoging: waarom dit treurig is

OM eist geen straf voor Rotterdamse liquidatiepoging,’ staat te lezen op Crimesite. Geïntrigeerd door de kop begon ik het stuk te lezen. Zou dit te maken hebben met hoe sommige mensen Nederland omschrijven: als een daderparadijs? Die vinden dat alle aandacht van justitie altijd alleen maar uitgaat naar de dader. De rechter houdt in zijn strafoplegging altijd rekening met zijn persoonlijke omstandigheden die vaak verzachtend worden uitgelegd en eenmaal in de bajes wordt er meteen een re-integratieproject opgezet zodat gewerkt wordt aan zijn – of haar – snelle terugkeer in de maatschappij. Voor het slachtoffer is er geen aandacht, denken deze mensen. Ze vergeten vaak dat er Slachtofferhulp is en dat het slachtofferspreekrecht is ingevoerd om het slachtoffer een stem te geven in de rechtszaal.

Maar even terug naar dat bericht: hier is dus absoluut geen sprake van een daderparadijs. Het gaat hier om een liquidatiepoging die op 17 april 2016 plaatsvond aan de Laanzichtstraat in Rotterdam. Hoewel er veel geschoten werd, wist het doelwit te ontkomen. De twee voor deze liquidatiepoging aangehouden verdachten heten Mohammed ‘Rotje’ H. (nu 30 jaar) en Redouan A. (nu 31 jaar).

Tegen deze laatste verdachte is vijftien jaar geëist, maar het Openbaar Ministerie eiste geen straf tegen medeverdachte Mohammed H. Dat heeft te maken met een ‘rechterlijk pardon’. Dat gaat in als de straf die het OM zou eisen lager uitpakt dan de dertig jaar celstraf die deze Rotje al aan zijn broek heeft hangen. Volgens onze regels van de rechtspraak mag er geen lagere straf opgelegd worden aan iemand die al een straf heeft.

Rotje heeft die straf van dertig jaar gekregen vanwege de liquidatie van Chahid Yakhlaf, ook een crimineel. Die werd een paar maanden voor de liquidatiepoging in Rotterdam doodgeschoten met automatische wapens in Kerkdriel.

Waar de mededader en opdrachtgever voor altijd achter de tralies verdwijnen voor die liquidatie, ontsprong Rotje de ‘levenslang-dans’. Nu ontspringt hij dus ook de straf voor de liquidatiepoging in Rotterdam.

Is het nu feest in huize-Rotje? Hangen er slingers aan de wand? Dat lijkt me toch echt niet het geval. Die jongen is 30 jaar, als ie vrijkomt is ie 60 jaar. Ja, misschien met strafaftrek is ie 58 jaar als hij zich goed heeft gedragen. Vroeger had je nog automatisch een derde strafaftrek, maar dat is afgeschaft. En als je strafaftrek krijgt, dan gaat dat maximaal maar over twee jaar. Van 30 naar 58 jaar. Je hele leven weg. Wat een treurigheid.

Ik vind dit soort dingen, over hoe onze rechtstaat werkt of wat een rechterlijk pardon is en wat dat betekent voor een verdachte, wel altijd interessant en leuk om te weten.

Als u dat soort dingen ook graag leest, dan verwijs ik u met liefde naar de nieuwe rubriek In botsing met de wet die vanaf deze week te lezen is in Panorama. Strafrechtadvocate Nancy Dekens vertelt verhalen uit haar praktijk van mensen die met de wet te maken hebben gekregen en wat dat voor hen betekende. Echt een aanrader.