/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fpanorama-fallback1.png "https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback1.png")
De Inuit uit het noordoosten van Canada zijn de laatste traditionele jagers van hun volk. Ze leven van de jacht op zeehonden en ijsberen. Maar ze worden bedreigd in hun bestaan. De oprukkende ijsbeer mogen ze straks niet meer schieten. En dat is levensbedreigend...
Canada wil het wel, de rest van de wereld wil het niet. Jagen op ijsberen. Het witte roofdier is namelijk de belichaming geworden van het smeltende noordpoolijs. Foto's van een eenzame ijsberen op een piepkleine smeltende ijsschots beroeren de wereld. Ze houden geen ijs meer over om op te leven. Onzin, zegt Canada. Het gaat juist erg goed met de ijsberen. In Canada leeft ongeveer 60 procent van 's werelds ijsbeerpopulatie en de regering benadrukt dat zij geen merkbare daling in de aantallen zien. 16.000 ijsberen tellen ze. Een aantal dat volgens hen ook al jaren gelijk blijft.
Lees en zie ook: de oogst van de cokeboerderij
De Inuit in Canada jagen al honderden jaren. Op zeehonden. Op dolfijnen. En op ijsberen. Nog steeds. Met toestemming van de regering. Want ook in deze moderne tijd hebben de bewoners van dit barre deel van het land de jacht nodig om in levensonderhoud en inkomen van hun gezin te voorzien. Deze oorspronkelijke inwoners van Canada verkopen namelijk de huid als de beer geschoten is. Een ijsberenhuid levert al snel meer dan 10.000 euro op. Geld dat ze nodig hebben om boodschappen te doen in een supermarkt waar ze noodgedwongen exorbitant hoge prijzen berekenen voor de waar in de schappen.
Maar de druk op de Inuit-jagers en de regering neemt toe. Veel onderzoekers en milieugroepen zien de ijsbeer als bedreigde diersoort en dringen aan op een wereldwijd verbod op de commerciële handel van hun vacht, vlees en lichaamsdelen. Dus ook op een verbod om de traditionele jacht van de Inuit en de broodnodige verkoop van de huiden. Broodnodig, want er is voor hen in deze uithoek geen andere bron van inkomen. Een verbod zou dus niet alleen het einde van hun eeuwenoude traditie zijn, maar ook het einde van hun leven hier. Zonder de jacht en de verkoop wordt het leven onbetaalbaar. En, ook levensgevaarlijk. De ijsbeer is namelijk een jager. En mensen zonder wapen zullen uiteindelijk een prooi worden...
Lees het in Panorama
Benieuwd naar de rest van het met prachtig beeldmateriaal uitgeruste artikel? Je leest én ziet het verhaal van onze redacteur Peter van de Kraats in editie 47 van Panorama, die nu in de winkels ligt. Je kunt het blad ook via onze website bestellen, of op Blendle lezen.