/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fpanorama-fallback1.png "https://cdn.pijper.io/core/panorama-fallback2.png")
Het redden van een vrouw die niet meer ademt, het helpen van een jongen waar een auto met volle snelheid overheen is gereden en het opvangen van een man die is neergeschoten... Het gebeurt allemaal in de week dat Panorama’s Denise Mosbach meeloopt met het traumateam van Zuidwest Nederland. Een GRATIS voorstukje van de reportage uit de nieuwe Panorama.
Het is elf uur ’s ochtends als we met de traumahelikopter van het Mobiel Medisch Team (MMT) op een klein grasveld in een dorp vlak bij Rotterdam landen. Een kleine tien minuten geleden kwam er een oproep van de meldkamer binnen om te assisteren bij een reanimatie. Ambulanceverpleegkundigen proberen een vrouw te intuberen, maar het lukt ze niet om de tube in de luchtpijp te plaatsen. De tijd begint te dringen, want de vrouw zit al negentien minuten zonder zuurstof en als ze niet snel wordt geholpen, gaat ze onherroepelijk dood.
Als we veilig aan de grond staan, geeft Geert Velthuis, de piloot, ons het sein dat we de deuren mogen openen. Gebukt onder de nog draaiende rotor rennen we het politiebusje in. Het wordt een kort ritje en als we uitstappen, zien we een vrouw levenloos op straat liggen. Haar gelaat is bleek en grauw en haar lippen kleuren blauw, en even vraag ik me af of we niet te laat zijn...
Lees ook: snelweg naar de hel: Panorama rijdt per vrachtwagen naar de 'jungle' van Calais
Op het randje
Er zijn drie ambulanceverpleegkundigen met de patiënte in de weer. Toch is het opvallend genoeg een vrouw ‘in burger’ die haar vol overgave hartmassage geeft. “Dat gebeurt vaker bij een reanimatie,” legt Philippe de Rooij, de arts van het MMT, me later uit. “Het geven van hartmassage is heel vermoeiend. Dat kan je maar twee minuten adequaat doen. Gelukkig zijn er vaak burgers die het ook hebben geleerd en ons assistentie aanbieden.”
Philippe gaat plat op zijn buik in het verlengde van de vrouw liggen met zijn gezicht recht boven dat van haar. Snel opent hij met duim en wijsvinger de ogen van de vrouw. Haar pupillen staan wijd en stijf en kijken de leegte in. Een akelig gezicht. “Dat kan duiden op hersenschade,” zegt Philippe snel. Dan kijkt hij met een minicamera in haar keel om te bepalen hoe hij de vrouw het beste kan intuberen. Met een vloeiende beweging plaatst hij de tube in haar luchtpijp, bevestigt er een beademingsballon aan en geeft een ambulanceverpleegkundige het teken dat hij haar kan beademen.
Lees ook: de beer of wij: de laatste traditionele ijsbeerjagers
Ondertussen werkt Wim Breeman, de verpleegkundige van het MMT, bijna onzichtbaar om Philippe heen. Wim boort met een kleine boormachine een gaatje in het scheenbeen van de vrouw. “Voor het plaatsen van een botnaald,” legt hij uit. “Als er geen hartslag is, zijn de aderen vaak moeilijk te vinden en dat maakt de aanleg van een infuus lastig.” In dat geval biedt de botnaald uitkomst, want ook het beenmerg is goed doorbloed. Als Wim de naald heeft aangebracht, dient hij haar direct een medicijn toe. “Adrenaline,” zegt hij vlug. “Om de bloedcirculatie zo snel mogelijk op gang te krijgen.” Er lijkt wat meer leven in de vrouw te komen. Ze krijgt in ieder geval weer wat kleur op haar gezicht.
Dan verschijnt er op de monitor wat ik al zo vaak op televisie heb gezien, een hartritme! En die wordt met de seconde krachtiger. Als de vrouw stabiel is, zegt Philippe dat ze haar naar het ziekenhuis kunnen vervoeren. Philippe stapt ook in en de ambulance rijdt met zwaailicht en sirene de straat uit. Ik kijk hem verbouwereerd na. Deze vrouw was toch eigenlijk dood?
Lees het in Panorama
Benieuwd naar de complete, zeer heftige reportage van onze verslaggever Denise Mosbach? Je leest het in editie 1 van Panorama, die nu in de winkels ligt. Je kunt het blad ook via onze website bestellen of op Blendle lezen.