/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fcore%2Fpanorama-fallback2.png)
Veel publiek komt er niet meer naar de verhoren in de Holleeder-rechtzaak. De strijd tussen de verdachte broer en zijn getuigende zus is er niet minder om. Aan de hand van drie vragen, Panorama's antwoorden over de zitting van gisteren.
1. Was het een goede dag voor Willem Holleeder?
Niet echt. Er zijn diverse zaken die niet zo lekker lopen voor de Heinekenontvoerder. Ten eerste is daar zijn eigen gedrag. Over het algemeen heeft hij teveel de neiging om overal zijn zegje over te doen. Daarmee loopt hij af en toe een fuik in. Op zulke momenten begint hij zichzelf tegen te spreken of laat hij meer los over zijn criminele loopbaan dan goed voor hem is. Niet voor niks liet hij gisteren weten dat zijn advocaten liever hebben dat hij niet zoveel praat. Mr. Janssen en Mr. Malewicz hebben waarschijnlijk veel liever dat De Neus zich uiterst voorzichtig op stelt.
Momenten dat Holleeder zichzelf lijkt te 'verspreken' zijn niet moeilijk te vinden. Vooral als het over Dino Soerel gaat is hij erg loslippig. Gisteren merkte hij in the heat of the moment op dat zijn zus Astrid naar kennissen van Dino Soerel was toegestapt om hen te zeggen dat haar broer plannen had om hem te liquideren. In de rechtszaal riep Willem: "Kijk, zij zegt dat tegen die mensen rondom Dino, maar die zullen daar op reageren door mij te vermoorden!" Waarop officier van justitie Lars Stempher meteen interrumpeerde: "Dus u stelt dat Dino Soerel opdracht geeft tot liquidaties?" Holleeder mompelde wat over alleen over zichzelf wat willen te zeggen, en nog nooit iemand verraden te hebben - maar het leed was al geschied. Nu zei hij iets dat tegen hem gebruikt kan worden. Iets waar advocaten van gruwelen. Vandaar ook dat veel verdedigers liever hebben dat hun cliënt maar helemaal niets zegt.
/%23source%2Fpanorama%2Fuploads%2F2018%2Fmei_2018%2Fhollyyy.jpg)
2. Was het een goede dag voor Astrid Holleeder?
Kan beter. Met de jongste zus van Astrid maakten we gisteren iets mee wat we al vaker bij haar hebben gezien. Ze begon de dag rustig en overwogen. Klinkend als de advocate die ze is legde ze in een goed beargumenteerd betoog uit waarom je kunt stellen dat Holleeder op sommige door haar gemaakte opnames blijk geeft van 'schuldbesef'. Ze legt op zulke momenten haarfijn hoe de Mens Rae van haar broer in elkaar steekt; ofwel: de gedachtegang of geestestoestand. Op dat gebied wekt ze de indruk direct bij hem in de bovenkamer te kunnen loeren; alsof niet hijzelf maar zij daar aan de knoppen zit. Kijk, zo legt ze dan uit: als Holleeder niets te vrezen zou hebben van zijn partner in crime Soerel, dan zou hij zich ook niet zo verdedigend opstellen. Maar dat doet hij juist wel, hij is in gesprekken met haar - gevoerd in 2012 en 2014 - al breeduit filosoferend bezig hoe hij zich het beste kan weren tegen de mogelijke stappen die Soerel met zijn advocatenteam gaat nemen. Een onschuldig persoon zou er minder woorden aan kwijt zijn.
Maar het was ook weer een hele zware dag voor mevrouw Holleeder. Een zittingsdag waarop ze opnieuw regelmatig uit de slof schoot. Na de inleidende uren waarin ze zo kalm haar verhaal had afgedraaid volgde er een verhitte middagsessie. Daarbij riep ze dingen als: "Mijn broer moet gewoon opgeruimd worden." En ook riep ze tegen advocaat Malewicz toen die haar vroeg naar haar eigen opstelling in de tapes: "Ga jij nou lopen psychologiseren? Ga jij maar terug naar de schoolbanken."
En toen kwam het. Rechter Wieland kreeg te midden van het overvliegende artillerievuur zomaar de ingeving om Astrid een kritische vraag te stellen. Iets wat hij tot nu toe nog nauwelijks gedaan heeft. Twee maanden en twee weken lang hield hij zich in en behandelde haar als een natgeregend katje dat hij zijn huis had binnengehaald en voorzichtig kopjes melk gaf. Maar gisteren vroeg Wieland haar of ze zich ervan bewust was dat ze aan witwaspraktijken had deelgenomen, door bijvoorbeeld als student werkzaam te zijn in een bedrijf dat was gefinancierd met het Heinekenkidnap-losgeld. Eerst pruttelde Astrid nog een seconde tegen, ze was altijd goed geweest voor haar eigen geld enzo. Toen ze dat debatje leek te gaan verliezen schold ze Wieland uit: "Ja, zeg wat krijgen we nou. Weg jij!"
Om te zeggen dat het genant was om aan te horen is zwak uitgedrukt. Her en der trokken er wat bilspieren bij elkaar en knikten er wat knietjes, daar op de tribune in Osdorp. Weg was nu het decorum van de goed voorbereidde advocaat. Enter: de bullebaktaal van criminelen, zoals haar broer.
/%23source%2Fpanorama%2Fuploads%2F2018%2Fmei_2018%2Fsa.jpg)
3. Wat is de tussenstand op het scorebord, nu na een dikke twee maanden Vandros?
Nog lastig te zeggen. Het is in ieder geval nog steeds een ontzettend lastig proces voor de Holleeder-verdediging. Mede door de hoger beroep-uitspraak 'Levenslang' voor Dino Soerel - die deels veroordeeld is voor dezelfde misdrijven - is De Neus begonnen met een 10-0 achterstand. Doe daar al die toch wel onthullende geluidstapes van Astrid bij, en het loopt op naar 20-0. Holleeder vervolgens lospraten van het zware criminele milieu waarbinnen hij rondloopt is nauwelijks nog mogelijk en daar slaagt hij zelf ook op geen enkele wijze in. De betrouwbaarheid van getuigen als Astrid ondermijnen is al evenzeer een haast onmogelijke opgave, ook al zit ze zo nu en dan krijsend op de kast.
Een tussenstand geven is onmogelijk. Maar u zult begrijpen dat die achterstand de afgelopen maanden niet zomaar is omgezet in een voordeel of gelijkspel.