Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Bij de politierechter: slaande deuren

Bij de politierechter komen elke dag zaken langs die niet wereldschokkend zijn, maar vaak wel herkenbaar. Zoals deze zaak.

Bij de politierechter: slaande deuren

Jeffrey* (25) heeft zijn vader meegenomen voor de morele ondersteuning, maar zelf lijkt hij de meest rustige van de twee. Terwijl de vingers van zijn vader achterin de zaal onophoudelijk op zijn bovenbeen roffelen en zijn voet hypernerveus op en neer wipt, zit zijn magere zoon volkomen ontspannen voor de rechter. Hij heeft oorbelletjes in zijn oren en een bonte verzameling tatoeages op zijn armen, handen en in zijn hals.

Het zou een record kunnen zijn: drie dagen nadat Jeffrey zich officieel op het adres van zijn vriendin en dat van hun 20 maanden oude zoontje had laten inschrijven, smeet ze hem alweer op straat. Volgens zijn vriendin omdat hij in haar woning in blinde woede de badkamer- en slaapkamerdeur had vernield, en haar daarna meerdere keren geschopt en geslagen had, zelfs toen zij allang weerloos op de grond lag, maar volgens Jeffrey valt er op die lezing nogal wat aan te merken.

“Om te beginnen heb ik eerst zelf vijf klappen in mijn gezicht gehad voordat ik er eentje teruggaf,” verdedigt hij zichzelf. “En geschopt heb ik haar al helemaal niet.”

“Hoe komt ze volgens u dan aan het letsel op haar lichaam?” vraagt de rechter.

“Ik heb geen idee,” zegt Jeffrey.

“Zij zegt dat dat door u komt,” zegt de rechter.

“Tja,” haalt Jeffrey zijn schouders op. “En ik zeg u dat dat niet zo is.”

@backlink(192915)

Hele leuke binnendeur

Feitelijk waren de twee al drie jaar samen toen Jeffrey zich eindelijk op haar adres liet inschrijven. Dat het zo lang had geduurd, had te maken met haar bijstandsuitkering. Die werd stopgezet zodra haar fulltime werkende vriend bij haar zou intrekken, maar uiteindelijk had het tweetal besloten dat nadeel voor lief te nemen. Zij beloofde snel werk te gaan zoeken, hij beloofde zo lang de rekeningen te betalen.

Het was een afspraak die volgens Jeffrey weinig waard bleek. In de praktijk zocht ze helemaal geen werk en draaide hij financieel overal voor op wat al snel tot de nodige irritaties en ruzies leidde. Toen zij hem, twee dagen nadat hij hun huur had betaald, via WhatsApp meedeelde dat hij kon vertrekken, draaide Jeffrey door.

In een opwelling schopte hij de twee deuren aan gort. Even later, toen zijn vriendin thuiskwam, waren er over en weer klappen gevallen en had ze demonstratief zijn spullen op straat gegooid, waaronder zijn PlayStation 4, die het niet overleefde.

“Ik ga daar niet moeilijk over doen, zo zit ik niet in elkaar,” zegt Jeffrey. “En ik zal best een straf verdiend hebben, maar die schadevergoeding die ze eist, die slaat helemaal nergens op.”

“Voor die twee deuren, bedoelt u?” vraagt de rechter.

“Dik 450 euro voor twee binnendeuren...” zegt Jeffrey smalend.

“Is dat een onredelijk bedrag?” vraagt de rechter.

“Nou, ik weet niet wat voor binnendeuren u erin hebt zitten, maar voor honderd euro koop je bij de bouwmarkt een hele leuke binnendeur, dat kan ik u wel vertellen.”

Dat neemt de rechter graag van hem aan. Zoals ze ook de rest van zijn verhaal lijkt aan te nemen. Voor het vernielen van de deuren en het slaan van zijn vriendin, dus niet voor het schoppen, veroordeelt ze hem tot een werkstraf van 60 uur waarvan 20 voorwaardelijk. Daarnaast zal hij de twee deuren moeten vergoeden: 100 euro per stuk.

@backlink(190843)

Lees het in Panorama

Dit was een aflevering van 'De politierechter' uit de oude doos, geschreven door onze verslaggever Jochem Davidse. Benieuwd naar de aflevering van deze week? Lees 'm in ons magazine op Blendle of bestel een papieren versie.

*Alle namen in deze rubriek zijn om privacyredenen gefingeerd