Man bijt hete hond (longread)

‘Albert Heijn verdient voor deze hotdogs een worstbeeld’

Ze zitten in de korst van pizza’s (niet lekker vonden twee van de leden van dit testpanel toen ze ooit eens zo’n pizza bestelden), op een kinderfeest zijn ze altijd een succes, bij een bekende Zweedse meubelzaak kosten ze 50 cent, bij Albert Heijn verkopen ze sinds een paar weken de lekkerste, zeggen ze. Hotdogs. “Handgedraaide hotdogs gemaakt van duurzaam kwaliteitsvlees en gerookt op snippers van smeulend beukenhout. Dit geeft de hotdog een natuurlijke rooksmaak en een stevige bite,” aldus onze nationale grootgrutter. Nou zijn wij bij Panorama een beetje van: eerst zien, dan geloven, of in het geval van eten en drinken heel graag van: eerst proeven, dan geloven, dus testen we graag bier en voedsel, bij voorkeur in de hoek: snel, lekker en niet per se gezond.

Een hotdog wordt ook wel frankfurter genoemd omdat ie daar in de dertiende eeuw uitgevonden schijnt te zijn. In de Verenigde Staten zeggen ze ook wel wiener tegen de hotdog annex frankfurter omdat er ook frankfurters uit Wenen schijnen te komen. Hoe dan ook, een hotdog is een gekookte worst, traditioneel gegrild of gestoomd en geserveerd in een ingesneden broodje. In Nederland gaat er meestal mosterd, ketchup, mayonaise of een combi daarvan op. Waaghalzen nemen soms ook kaas, zuurkool en een paar snippers gebakken droge uitjes erop.

In februari 2016 voorspelde ik de hotdog een grote toekomst in Nederland. “Let op mijn woorden: de hotdog is de nieuwe hamburger.” Die voorspelling is niet echt uitgekomen of eigenlijk gewoon niet. Dus ik blijf het vreemd vinden dat dat broodje worst in de VS zo groot is en bij ons hooguit voer voor op een kinderverjaardag. Het bericht dat Albert Heijn me gaat helpen mijn voorspelling misschien toch waar te maken, maakte enige blijdschap bij me los. “Bij Albert Heijn vind je alle dagelijkse boodschappen, wij maken het alledaagse betaalbaar en het bijzondere bereikbaar. Dankzij het vernieuwde concept, vind je bij ons nu het meest uitgebreide assortiment knakworsten en hotdogs,” verklaart AH-woordvoerster Pauline van den Brandhof de keuze van het bedrijf om deze ambachtelijk gedraaide en gerookte hotdogs in de schappen te leggen.

De mannen van Panorama hebben er zin in, in deze test. Edwin Struis, door ons meestal kortweg Struis genoemd net als ik meestal Kraats ben, grossiert als immer in oneliners. “Het zal een worsteling worden, maar daar sla ik me wel doorheen. In een worstcasescenario vind ik er misschien eentje niet lekker.” Tijd om te beginnen en een worst in zijn mond te stoppen voor hij verder gaat met woordgrappen als dat boerenkool pas lekker is als de worst er overheen gegaan is...

Naturel hotdogs, 4 stuks: € 2,49, 210 calorieën per hotdog

Jochem bijt het spits af. Nou ja, hij grist de hotdog uit mijn handen alsof hij drie dagen niet gegeten heeft en hapt toe. “Inderdaad, wat de verpakking zegt. Sappig!”

Dennis: “Maar niet vettig, dat is vaak bij worsten maar bij deze niet.”

“Handgedraaid, dat zie je,” zegt Struis, daarmee niets toevoegend aan de discussie die onder Micha, Dennis en Jochem ontstaat. Een stevig gesprek over knakken. Micha schiet af door de hotdog te buigen tot ie knapt en te roepen: “Hij knakt niet.” Waarop Dennis en Jochem hem bijkans voor simpel uitmaken, omdat het hier om hotdogs gaat en niet om knakworsten. “Knakworsten zijn voor kinderen, hotdogs voor mannen,” riposteert Dennis. “Maar wat is dan het verschil?” foetert Micha terug. Daarmee krijgt hij de heren stil. Gelukkig heeft Dennis zijn telefoon en een paar tellen later weten we het (zie kader). “En deze zit in echte darm,” doorbreekt Struis de patstelling tussen de collega’s. “Waar doen ze anders dan de worst in?” vraagt hij zich hardop af. “In kunstdarm,” weet Dennis, al googelend op zijn telefoon. “Maar dan zijn het dus geen kwaliteitsworsten...”

Struis is net in de Verenigde Staten geweest en ik wil weleens weten hoe de hotdogs daar zijn. “Net als deze maar dan xxxxl, zoals alles daar.” Jochem wijt dat aan een cultuurverschil. Hij denkt dat wij hier van oudsher de kroket en de frikadel hebben voor op een broodje en de hotdog daardoor geen kans heeft gekregen in ons kikkerland. “Maar het is geen Amerikaanse uitvinding, de hotdog,” leest Dennis voor uit zijn telefoon. Micha wil weten wie dan wel de uitvinder van dat befaamde worstje is. “Brigadier Dog,” sluit Struis de proeverij van de eerste worst met een waardige en stellige oneliner af.

De cijfers voor de hotdog naturel:

Struis: 7

Jochem: 8

Micha: 7,5

Kraats: 8,3

Dennis: 8- “Vanwege de rooksmaak, die hebben deze hotdogs dus echt, zoals de verpakking belooft.”

Magere hotdogs, 4 stuks: € 2,49, 150 calorieën per hotdog

Struis: “Hoezo is dit de magere hotdog? Hij is net zo dik als de vorige.”

Jochem, een stugge Zeeuw die dus niet van fratsen en modegrillen houdt, vindt het niks, een magere hotdog. “Dit doen ze dus omdat het in is, mager en biologisch en zo. Als je een hotdog wil eten, moet je een hotdog eten, klaar. Niet lullen over vet en calorieën. Je bestelt in een friettent ook geen magere frikadel.”

Dennis proeft het langst van ons allemaal en concludeert dat deze magere variant van de naturel hotdog nog meer rooksmaak heeft dan zijn volle broer. “Je hebt gelijk,” roep ik uit, “nou je het zegt. Dat is denk ik waarom ik hem wel wat weg vind hebben van de Hema-rookworst! Die toch ook wordt gezien als een kwalitatief goeie  worst.”

“Die vorige was van begin tot eind lekker,” gaat Struis verder, “bij deze denk je na twee happen: doe mij die normale maar weer, toch lekkerder.”

Micha is ook niet heel tevreden over de magere variant. “Als je aan de lijn doet, eet je toch geen hotdogs dus ik vind die magere variant zinloos. Voor mannen in ieder geval.”

“Maar hij heeft wel veel rooksmaak,” zegt Dennis nogmaals, die daar volgens mij helemaal geen verstand van kan hebben omdat hij helemaal niet rookt. Maar als ik die opmerking maak, wordt dat door mijn collega’s niet serieus genomen.

De cijfers voor de hotdog mager:

Struis: 5

Kraats: 6

Jochem: 6,5

Micha: 6

Dennis: een magere 6. “Vanwege de rooksmaak nog net een voldoende.”

Mosterd hotdogs, 4 stuks: € 2,49, 210 calorieën per hotdog

Als we de mosterd hotdog willen gaan proeven, ontstaat er even verwarring omdat mijn ‘systeem’ van de vier verschillende soorten hotdogs die in de mandjes van ons karretje langs de grill draaien om warm te worden en te blijven, in elkaar dreigt te storten. Want als er twee hotdogs uit hun mandje kukelen, weet ik even niet meer waar ze thuishoren, qua smaak. Maar na enig turen naar de worsten en de mandjes weet ik de worsten in de juiste mandjes terug te krijgen.

Dennis: “Ja hoor, ik zie een zaadje! Dit is de mosterd hotdog!”

Micha: “Ik hou niet van mosterd, maar vind deze worsten lekker, dus kunnen ze niet echt heel erg naar mosterd smaken. Maar deze zijn net zo sappig als de naturel hotdog. Enige verschil zijn die kleine gele balletjes erin.” Dennis: “Nou, ik proef wel een béétje mosterd. Maar persoonlijk zou ik er voor de mosterdsmaak nog wat mosterd bij doen.”

Struis: “Deze hotdog komt als mosterd na de maaltijd.”

Jochem: “Volgens mij weet Albert Heijn niet waar Abraham de mosterd haalt.” Waarna hij een even simpele als briljante constatering tevoorschijn tovert. “Volgens mij is het met hotdogs hetzelfde als met chips. Je haalt wel eens een andere smaak, maar al na een paar happen weet je dat je toch gewoon lekker naturel chips had moeten nemen.” Dennis vindt ze lekker, deze mosterd hotdogs, maar hij proeft het verschil niet met de naturelle uitvoering. Ik ben het met hem eens. Met een lik mosterd zijn ze vast lekkerder. Dennis: “Maar je proeft wel de rooksmaak!”

De cijfers voor de hotdog mosterd:

Struis: 7

Jochem: 7

Kraats: 7+

Micha: 6,5

Dennis: 8. “Vanwege de rooksmaak en de sappige maar stevige bite. Al hadden ze er volgens mij beter gewone mosterd in kunnen stoppen in plaats van mosterdzaadjes.”

Ui & bacon hotdogs, 4 stuks: € 2,49, 210 calorieën per hotdog

Verrijkt met stukjes gerookte bacon en geroosterde ui, lees ik op de verpakking. Daar zie je overigens als je een hap genomen hebt weinig van terug in de worst, vind ik al turend. Ik zie zelfs mét leesbril verdomd weinig stukjes in deze worst. Hij ruikt wel ernstig naar spek en gebakken en gedroogde uitjes en heeft die smaak zeker. Niet mijn ding. Ik hou ook niet van bacon bij mijn hamburger. “Een ambitieus worstje,” vindt Micha. “Vlees met vlees erin!”

Jochem: “Ik vind hem erg lekker al haal ik er geen ui en bacon-smaak uit.”

Dennis ruikt de beukenhoutrook in de worst al als hij hem proeft. “Ja hoor, op beukenhout gerookt ook deze worst.” Wat Struis uit doet roepen dat de beuk er dus in moet.

Jochem: “Ik vind dat deze worsten veel meer bite hebben, zoals Dennis dat noemt, dan de blikworsten die ik ken. Die zijn een beetje zompig zelfs, vergeleken met deze hotdogs.”

“Ik vind ze allemaal best lekker eigenlijk,” bekent Micha, “maar ik blijf het kindervoedsel vinden, een hotdog. Ik verwacht ieder moment een clown met suikerspinnen en een springkussen.” Gelul, vindt Jochem. “Het is juist prima mannenvoer. Op een broodje, met zuurkool en mosterd en mayo of ketchup. Prima eten voor bij een voetbalwedstrijd.” Daar geef ik hem helemaal gelijk in. En als hobbykok roem ik daarna de mogelijkheden van de hotdog, er kan van alles op, in allerlei samenstellingen. Struis: “Dit was de laatste hotdog toch? Helaas, aan alles komt een eind, behalve aan de worst want die heeft er twee. Oh wacht, we gaan ze nog op een broodje doen natuurlijk. Worst vervolgd dus.”

De cijfers voor de ui & bacon hotdog:

Struis: 6,5

Jochem: 7,5

Kraats: 6

Micha: 7

Dennis: 6,5. “Lekker hoor, met een goeie rooksmaak, maar ik vond die andere toch lekkerder.”

We sluiten af met de hotdogs in hun natuurlijke habitat. Op een broodje. En dan wordt er iets heel anders belangrijk: wat doe je op je hotdog? Zelf doe ik er mosterd en ketchup op, zuurkool, augurk, gebakken uitjes en vooruit, nog wat kaas. Micha vindt alles lekkerder met satésaus en ook deze hotdog zou heerlijk smaken met satésaus, wat sambal badjak en gebakken uitjes, stelt hij. Voor nu houdt hij het op gebakken uitjes, de op een-na-lekkerste saus: barbecuesaus. En nachos voor de krokante bite.

Struis vertelt op de valreep nog even dat de hotdog eigenlijk een jeugdtrauma is. Vroeger ging hij als kleine Struis met zijn ouders op vakantie naar Noorwegen en daar verkochten ze op iedere straathoek hotdogs. “Daar heb ik er te veel van op, denk ik. Trauma opgelopen.” Evengoed mikt hij geheel vrijwillig nóg een hotdog op een broodje en bedekt de dog met ketchup, gebakken uitjes en augurk.

Dennis is als altijd vrij traditioneel. Zuurkool, mosterd en gebakken uitjes. “Zo heb ik ze altijd gegeten, zo vind ik ze nog steeds het lekkerst.” Jochem is het blijkbaar met hem eens want hij doet hetzelfde. Spuit er alleen als extra nog wat ketchup bij. “Dat vind ik een fijne cocktail. Al begrijp ik na vier losse worsten verorberd te hebben, waarom die Amerikanen er zoveel op gooien. Zo los zonder saus of zo verveelt ie al snel. Maar ja, dat heb je na vier frikadellen ook.”

Eindoordeel:

Struis: “Albert Heijn verdient voor deze hotdogs een worstbeeld.”

Micha: “Ik heb er net ook één op met pesto, guacamole humus, nachos en gebakken uitjes, superlekker. Kom maar op met die hotdogs.”

Dennis: “Echt prima worsten, een heerlijke rooksmaak. Maar ik zou het bij de naturel hotdog houden, de smaken voegen niet veel toe. Zeker als je er op een broodje allerlei smaken door toppings aan toevoegt. proef je daar niks van.”

Jochem: “Naturel is mijn favoriet en er zitten er vier in een doos dus precies genoeg voor een maaltijd. Ik ben tevreden.”

Kraats: “Als kenner van fastfood en liefhebber van de hotdog als basis voor een ‘gerecht’, met veel soorten mogelijke toppings, vind ik dit de beste hotdog die ik ken. Die ga ik nog vaak gebruiken.” 

Hotdog, bockworst of knakworst?

De hotdog is volgens The Oxford Companion To Food, hét naslagwerk voor koks en andere voedselkenners, een klassieke rookworst van varkensvlees in schapendarm. Bockworst is een knapperig gerookte kookworst, naar een oud Duits recept. Die zit tegenwoordig meestal in een kunstdarm en de vulling bestaat uit kippenvlees of rund- en varkensvlees gemengd, bouillon, tarwezetmeel, zout, kruiden en specerijen. Door de ingrediënten en het roken krijgt de worst de specifieke roodbruine bockbierkleur wat zijn naam verklaart. Een knakworst is een kookworstje van gemengd vlees, vaak ook seperatorvlees met kruiden en specerijen. Het ding zegt ‘knak’ als je hem breekt als het een echte kwaliteitsknakworst is.