Gelukkig bestaat er voor échte mannen ook een cursus houthakken. Een verhaal over bloed, spierpijn en natte knieën.
Let op dat jet hout achter op het hakblok legt en ga niet te dicht op het blok zitten. Een ongeluk zit in een klein hoekje. Een vriend van me lette even niet op, de bijl schoot door en eindigde in een slagader. Gelukkig is dat goed afgelopen, maar hij liet me later een foto zien van zijn auto waar hij vlakbij zat: onder het bloed. Zo’n bloeding is al levensbedreigend als je in de bewoonde wereld bent, maar als je ergens in een afgelegen bos aan het hakken bent en het gaat mis, heb je een serieus en misschien wel dodelijk probleem.” Het is deze dag niet de eerste keer dat Siegurd van Leusen (48), onze instructeur tijdens de Bever Houthak Clinic, ons met een bloederig verhaal op het belang van veiligheid wijst. Hij vertelde ook al hoe hij zijn hele onderarm openhaalde aaneen verkeerd opgeborgen bijl (“Wet van Murphy, als het fout gaat, gaat het goed fout. Ik lette één keertje niet op...”) en hoe diverse anderen ook nare verwondingen kregen.
Bij elke houthak-instructie volgen voorbeelden van hoe het niet moet en vooral wat dan de gevolgen zijn. De bijl van Siegurd verdwijnt dan in slowmotion naar schenen, armen, liezen en hoofd. Zelfs het cursusgedeelte ‘lopen met een bijl’ wordt geïllustreerd met mogelijke gruwelijke verwondingen aan handen, hoofd en buik als je de bijl verkeerd draagt en struikelt. Maar het gevolg is wel dat alle cursisten de bijl vandaag met gepast ontzag behandelen. Doel bereikt. Want een bijl is een handzaam stuk gereedschap, maar ook levensgevaarlijk. Het is niet voor niks dan ook al eeuwenlang een zeer effectief wapen.