/https%3A%2F%2Fcdn.pijper.io%2Fsource%2Fpanorama%2Fpanorama%2Fkevin%2Fsite%2Fapril_19%2Fteam_sky_wint_alles.jpg "topidee")
Beste Jacobs,
Over een paar weken begint de Tour. Vroeger – hoor mij nou – kon ik mij daar ruimschoots van tevoren op verheugen, maar die tijd is helaas voorbij. Wielrennen is in toenemende mate voorspelbaar geworden. En dan met name de Tour de France, die door het berekenende rijden van het alles en iedereen dominerende Team Sky, het huidige Ineos, al jaren in een verlammende houdgreep wordt gehouden, met of zonder Froome.
Ik had het daar laatst over met schrijver en voormalig wielerjournalist Bert Wagendorp. Hij heeft precies hetzelfde. Maar anders dan ik had hij ook een briljante oplossing voor die allesverwoestende voorspelbaarheid. In zijn boek De Proloog, zijn debuutroman van 25 jaar geleden, opperde hij het al: Ze zouden het hele parkoers geheim moeten houden, zeg ik, dat zou de wedstrijd pas echt spannend maken, dat je niet weet of er nog een berg komt of niet, dat de sprinters niet weten of het nog vijftig kilometer is naar de rode vlag of nog tien. Elke etappe zou een grote verrassing moeten zijn. (…) Moet je je voorstellen, elke dag als een blinde door Frankrijk, en om elke hoek kan de finishvlag hangen...
Wagendorp schreef het op als een absurdistische dagdroom, maar eerlijk gezegd lijkt me het een uitstekend experiment. Op die manier zou het direct gedaan zijn met het saaie gereken, het eindeloze afwachten en al die aangekondigde winnaars.
Een paar dagen na dat gesprek met Wagendorp vergooide ik twee uur van mijn leven door naar de GP van Canada te kijken. De zevende optocht van het seizoen die net als de voorgaande zes gewonnen werd door een Mercedes. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat een sport die gepaard gaat met zulke duizelingwekkende snelheden, en zulk oorverdovend kabaal, zo dodelijk saai is geworden? Net als de Tour is ook de Formule 1 dringend toe aan een rigoureus experiment. Het parkoers geheim houden lijkt me in dit geval geen optie, maar misschien is het een idee om de kwalificatie af te schaffen en te vervangen door een loting. En dan niet alleen een loting om de startplek te bepalen, maar ook om de auto. Dat niemand van de coureurs vooraf weet in welke auto hij rijdt. Topidee, toch? Dan zou jij zelfs Formule 1 gaan kijken, of niet?
Groet,
Jochem Davidse
Ha die Davidse!
Nee hoor, dan kijk ik nog liever naar korfballende pygmeeën of naar tafeltennis. Maar het idee van Wagendorp is inderdaad briljant, om meerdere redenen. Niet alleen weten we dan wie écht de allerbeste en slimste wielrenner in koers is (in plaats van alleen de beste klimmer, sprinter, tijdrijder of klassementsrijder), maar het verrassingseffect zorgt er ook voor dat je nog geen tien seconden naar het toilet kan. Tegelijkertijd is dat ook meteen het probleem, dat de wedstrijd opeens afgelopen kan zijn als je snel een plasje pleegt. Toeleven naar de finish is er niet meer bij. Toch jammer.
Afijn, in elke sport vind je wel iemand die denkt zoals Wagendorp. Ik dacht meteen aan Barry Hearn, de man die van de meest saaie en voorspelbare kroegsporten – darts en snooker – spectaculaire sportevenementen maakt. Jaren geleden opperde hij het idee om een chip in een snookerbal te stoppen die ervoor zorgde dat een stoel op de tribune begon te trillen zodra de betreffende bal werd gepot. Zat je toevallig op die stoel, dan won je een geldbedrag. Doodzonde dat dat nooit is geïntroduceerd. Wedden dat je dan niet in slaap valt op de tribune? Op tv lijkt me dat ook tamelijk geniaal, dat een rode bal wordt gepot en dat er opeens een toeschouwer drie meter de lucht in vliegt. En dan dat BBC-commentaar erbij: “See how he flies, Clive! See how he flies!”
Toch denk ik dat voorspelbaarheid niet helemaal te bestrijden valt. Dat heeft met dominantie en suprematie te maken. Natuurlijk wint Barcelona negen van zijn tien wedstrijden, omdat Messi nu eenmaal twintig klassen beter is dan de rest. En uiteraard wint Rafael Nadal elke wedstrijd op gravel, omdat niemand bij hem in de buurt kan komen. Maar kun je ze dat kwalijk nemen? Ligt het niet gewoon aan de tegenstanders die te slecht zijn? Bij Formule 1 is dat anders: daar wint degene met het beste materiaal, niet de beste rijder. Een voorspelbare gedachte: kap daarmee. En stop dan ook meteen met dat voorspelbare schaatsen. Plaats gewoon een raketmotor onder het zadel van een racefiets. Veel leuker en onvoorspelbaarder. Net zo snel de berg beklimmen als dat je afdaalt, dat wil ik wel zien.
Groeten!