Iedere dag het nieuws dat echte mannen interesseert

Frans Bauer: ‘De tango is vooral slecht voor je huwelijk’

Frans Bauer had geen idee wat hij kon verwachten. Maar eenmaal terug uit Argentinië, het land dat hij samen met zijn vrouw Mariska bezocht voor zijn nieuwste tv-programma De Bauers in Argentinië komt hij woorden tekort.

Frans Bauer: ‘De tango is vooral slecht voor je huwelijk’

Voordat we beginnen: we zitten hier bij jou in de keuken toch wel veilig, hè?

“Ja, hoezo?”

Nou, na die promo van De Bauers in Argentinië...

Lachend: “Ja, heb je mijn tuin gezien? Het idee was om daar een soort van Argentinië van te maken. Maar inmiddels is mijn grasveld volledig geruïneerd.”

Door een stel lama’s waarvan eentje je flink raakte.

“Ja, die schoot ineens omhoog, met die hoefjes van ’m. Bam, zo tegen me aan. Ik lag meteen op de grond. Maar goed, naast dat het er in één keer opstond, leverde het wel mooie beelden op.”

Nog mooier dan de beelden die jullie in Argentinië hebben geschoten?

“Dat is bijna onmogelijk. Ik bedoel: ik ben op veel plekken in de wereld geweest, maar wat ik in Argentinië allemaal heb gezien, dat is ongekend. Dat was zo mooi.” 

Je noemde het al een van je mooiste trips ooit.

“Ja, en dat heeft niet alleen te maken met het geweldige landschap, de vriendelijke mensen, de prachtige steden, het lekkere eten en de puurheid van het land. Het kwam ook – en misschien wel vooral – doordat ik er zo weinig vanaf wist. Wat weet je nou eigenlijk van Argentinië? Niet veel. Wij in ieder geval niet. Ja, we wisten dat koningin Máxima er vandaan komt, net als de voetballers Diego Maradona en Lionel Messi. En dat er veel, heel veel steaks worden gegeten. Maar daarmee hield het toch wel een beetje op. En juist die combinatie maakte het, denk ik, zo interessant en spannend.”

Wat klopt er van het verhaal dat je de koningin om tips hebt gevraagd?

“Nou, we hebben contact gehad omdat we inderdaad het een en ander wilden weten over haar vaderland. Maar wat daaruit is voortgekomen, daar kan en mag ik helaas nog weinig over vertellen. Dat zie jullie vanzelf wel.”

Maar contact? Op welke manier dan?

“Via WhatsApp. Daar ging weliswaar een heel protocol aan vooraf, maar er was contact.”

En dan app je met Máxima?

“Nee, met het koninklijk huis. Maar dat is toch al mooi?”

Dus jullie zijn ook op zoek gegaan naar de roots van Máxima?

“Yep, zo zijn we onder meer in de kerk geweest waar ze haar communie deed. Dat was echt heel mooi. Dan merk je hoe populair Máxima in Argentinië is. Daar spreken ze echt vol lof over haar.”

En je hebt Carel Kraayenhof opgezocht, de bandoneonist die Máxima tijdens haar bruiloft aan het huilen kreeg.

“Ja, en weet je? Toen ik destijds die beelden zag, vanuit die kerk in Amsterdam, kon ik er niet echt een voorstelling bij maken. Natuurlijk, ik vond het prachtig, heel prachtig. Maar wat het nou precies betekende? Ik kon er niet echt een vinger achter krijgen. En nu wel. Omdat het me is uitgelegd.”

Dus nu begrijp je de traan van Máxima?

“Ja, want het liedje dat toen werd gespeeld, een soort van smartlap, bezingt de pijn van het leven. En nu ik dát weet, zet ik die traan in een heel ander daglicht. Daar zit zoveel emotie achter. Joh, ik krijg alweer bijna kippenvel als ik daaraan denk.”

Wat denk je: zouden de Argentijnen ook kippenvel krijgen van de muziek van Frans Bauer?

“Dat denk ik wel. Een nummer als Heb Je Even Voor Mij zou daar, alleen al vanwege de klanken, echt wel kunnen. Dat heeft ook wel wat Latijns. Alleen, ik zou daar niet zo snel gaan optreden. Mijn hart ligt hier. En waarom ik het ook niet begeer: Nederlandstalige muziek hoort thuis in Nederland.”

Wat verder opvalt aan jullie programma: jullie belichten niet alleen de hotspots, maar zoeken ook echt het leven op.

“Klopt. Bij ons is het niet: we boeken een reisje en bezoeken de allerleukste plekken, zoals je bij veel andere reisprogramma’s ziet. Nee, we beleven het land zoals het is. Dat deden we destijds al in Amerika, toen we onder meer naar de amish zijn gegaan, en doen we nu weer in Argentinië. Dát is wat de kijker ziet: het echte leven. En dat is heel breed: van het bijwonen van een sjieke poloclub, waar wel honderd paarden rondlopen à 100.000 dollar per stuk, tot het bezoeken van de sloppenwijken en het eten van de lekkerste empanada’s en de grootste steaks.”

Die enorme steaks, dat moet helemaal een walhalla voor je zijn geweest.

“Dat zou je inderdaad denken, gek als ik ben van vlees. Maar ik zal je eerlijk vertellen: ik ben daardoor de helft minder vlees gaan eten. Je kijkt me nu aan alsof je me niet gelooft. Maar het is echt waar. Dat komt door wat ik in die restaurants heb gezien. Zoveel verspilling van vlees, niet normaal. Even voor jullie beeld: de kleinste biefstuk is daar 400 gram, de grootste 800 gram. En wat zie je dan? Dan bestellen ze die grote, ook omdat het spotgoedkoop is. Maar vervolgens laten ze het meeste op hun bord liggen. Dan denk ik: bestel eerst een kleine en als je dan nog honger hebt nog eentje. Dat is toch veel milieuvriendelijker?”

Dit is een voorstukje uit ons blad. Wil je het hele interview van Vincent de Vries met Frans Bauer lezen? De nieuwe Panorama ligt nu in de winkel en is ook HIER te bestellen.