Patty's biografie: geen showbizz-boek zonder showbizz-rel

De inkt was nog niet droog of de rapen waren gaar bij John de Mol, Bridget Maasland en Albert Verlinde, over wie Patty een boekje opendoet. Even bellen met Michel om te kijken of er nog meer brandjes woeden.

Na je boeken over René van der Gijp en Wim Kieft val je nu weer met de neus in de boter, of niet?

“Ik ben de laatste jaren wel verwend met de hoofdpersonen waarover ik schrijf, dat klopt. En Patty is natuurlijk ook een ideale hoofdpersoon. Ik hoefde haar niet over te halen: zij vroeg Antoinnette en mij, niet andersom.

Nu ken ik Patty al bijna dertig jaar.

Toen zij begin jaren negentig financieel aan de grond zat door een faillissement werkte ik voor het tijdschrift dat ze even daarvoor had opgericht. Bij veel dingen, ook bij dat faillissement, stond ik dus met mijn neus vooraan.”

Smullen?

“Ach, wat is smullen? Patty is een flamboyante dame, dat weet ik al jaren. Veel verhalen die ze vertelde – over alle jetsetfeestjes in Los Angeles waar ze toen woonde, en alle gekkigheid in Zuid-Frankrijk en Ibiza waar ze geregeld kwam – die kende ik wel. En tóch verbaasde ze me. Nu schrijf ik mijn boeken sowieso vanuit een bepaalde verbazing, maar na dertig jaar in de voetbalwereld verbaast die wereld mij niet meer. Showbizz juist wel.”

In welk opzicht?

“Het gaat natuurlijk allemaal nergens over, laten we eerlijk zijn. Dat John de Mol Patty een contract aanbiedt waarin staat dat ze niet mag aankomen, dat Bridget Maasland op de bruiloft van Patty staat te zoenen met André Hazes jr. en haar slipje op de enkels heeft, Albert Verlinde die uit het raam klimt als Patty met draaiende camera verhaal komt halen over een of andere roddel. Geen showbizzboek zonder showbizzrel natuurlijk.”

Geloof je het allemaal?

“Ja, anders zouden we het niet hebben opgeschreven. Waar we reden hadden om aan haar verhalen te twijfelen hebben we zaken gecheckt en anders weggelaten. Gelukkig kon ik deels uit eigen ervaring putten.”

Haar levensverhaal is behoorlijk seks, drugs en rock-’n-roll, maar af en toe ook schrijnend. Zo schrijf je dat ze voor haar doorbraak een relatie had met een cokedealer en dat ze, uit geldnood, zelf ook cocaïne woog en in zakjes stopte.

“Daar windt ze geen doekjes omheen, nee. Gelukkig niet, daarom denk ik dat het boek ook geslaagd is. Maar veel schrijnender is dat ze haar dochter niet meer ziet en op voet van oorlog leeft met haar zus die haar weghoudt van hun 90-jarige moeder die met alzheimer in een verzorgingstehuis zit. Op de begrafenis van haar vader was ze door dat gedoe ook al niet welkom. Sterker nog: die had ze drie jaar niet gezien toen hij overleed. Waarmee ik maar wil zeggen: ze kan wel in de lampen hebben gehangen met Simon Le Bon van Duran Duran en Ron Wood van The Rolling Stones, ze kan bergen coke hebben weggesnoven in de jaren tachtig, maar er is ook een kant van haar die maar weinig mensen kennen.”

Zo zegt ze in het boek dat ze vroeger ‘voor tien neukte’, maar nu alleen nog maar klaarkomt als ze een paar wasjes heeft gedraaid.

“Ja, zoiets. Patty is 65 en een ander mens dan toen ze 25 was, maar ze blijft natuurlijk een bijzondere vrouw.”

Ben jij even blij dat de boekpresentatie door de coronacrisis is afgelast: de berg cocaïne had waarschijnlijk tot het dak gereikt.

“Ben je gek: ze leidt tegenwoordig een heel ander leven met haar man op Ibiza. Maar we waren wel iets leuks van plan, ja. Het blijft toch showbizz.”